1. (bkz: oo elitizm alırım bir dal)

    kime göre neye göre cahil sorusunu akla getiren başlık.

    acaba çocuklarının da cahil olduğunu mu düşünmemiz lazım?

    cehaletim kalıtsal olduğunu mu düşünüyoruz?

    o zaman biz de cahiliz ve kısırlaştırılmalı mıyız?

    kafamda deli sorular...

    edit: tabi ki cehaletin kalıtsal olmadığını biliyorum. mevzuyu iqya çekecek olursak da birçok noktası kaçmış oluyor meselenim çünkü kısırlaştırmadaki temel gaye olan topluma katkının çok ciddi bir iq ile alakası yok. bu mantık içerisinde kendi kendisini çok rahatça çürüten önermelerden birisi olmuş. yok eğer iq değilse mevzu o zaman zaten sorduğum soru mantıklı olur falan filan. kısacası kısırlaştırmayın abiler, önünde sonunda insandan bahsediyoruz köpekten değil.

    edit2: baslik basa
  2. kime göre cahil? bu soruyu şu topluma sorduğunuz an en önde gidecekler en bilgililer. o sebeple bizde işlemez. ülkede cahil cesaretinden bol bişey yok.

    dünya dönüyor dediği için idama mahkum edilen galileo güzel bir örnek.
  3. cahilleri kısırlaştırmak yerine cehaleti kısırlaştırmanın daha doğru olacağı kesindir zira diğeri insan haklarına aykırı bir tutumdur. bir söz var bilirsiniz eğitim cehaleti alır eşeklik baki kalır diye. işte tam olarak bu. sen eğitimle cehaleti al bırak ondan sonra ne olursa olsun. tabi ülkemizde mevcut eğitim sisteminin cehaleti yüceltmeye doğru evrilmesi durumu da içler acısıdır. cahilden çok kendini eğitimli sanan cahil tehlikelidir.
  4. otu çek köküne bak. atasözü dahilinde düşünen ve çıkarımda bulunan kişiye ait önerme.
  5. diktatör olunca yapacağım küçük şımarıklıklarımdan biridir.
    izumi
  6. elitislik mi bilemem ama bence ebeveyn olma ehliyeti olmali.

    bir insan yetistirmek bu kadar basit bir is degil. sorunlu bir cocukluk geciren insanlarin tum hayatlari alt ust oluyor. pek cok tacizci vs kucukken bu tarz istismarlara maruz kalan bireyler. ayrica bunun onden zorunlu bir halde mi verirler bilmiyorum ama ebeveyn adaylarina iletisim vs gibi egitimler verilmesi lazim.

    cok dogal ve siradan gibi algilaniyor anne baba olmak, yok ic gudu falan denip basitlestiriliyor bazen. bu dunyadaki en buyuk sorumluluklardan biri. pek cok aile icin dayak normal birsey, dover de sever de diyorlar ya da en basitinden hakaret edip karsinizdaki insanin tum guvenini egosunu parcalamak ya da anne babaya tam itaat gosterilmesini istemek normal gibi algilaniyor. bunlar saglikli birey yetistirmenin yolu degil. kesinlikle bu isin bir yeterlilik olcusu olmasi lazim. ya da en azindan gelismis ulkelerdeki gibi bu cocuklarin duzgun bir aile ortaminda yetisip yetismediklerinin devlet takibinde olmasi gerekiyor.

    *cahillik ile benim tanimladigim kavram arasindaki farki acikca belli etmeye calistim, basliga katilmiyorum, farkli bir bakis acisi benimki.
  7. katılmadığım düşünce.
    cahilleri kısırlaştırmak gibi bir ütopya yerine cahilliğe sebebiyet verenlere, bundan kâr edenlere önlem alacaksın, mücadelen bu kokuşmuş zihniyetle olacak.

    ülkedeki cahil oranını artıran, türkiye tarihinin en gereksiz hamlelerinden biri olan köy enstitülerinin kapatılması kararını verenler zamanının cahillikten uzak en yetkili ve eğitimli güruhuydu.
  8. cahilliğin kıstası nedir acaba? bunu da bir çerçeve içine alalım tam olsun.

    hepsini geçtim, bu cahillerin dünyaya getirdiği çocuklar var, bunların günahı ne lan kısırlaştıyorsun. onları eğitmeyi, derdini dinlemeyi denediz mi hiç?

    konuyla alakası var mı bilemem ama başlığı görünce aklıma şu geldi;

    hadi savaşalım!
  9. cahillerin anne baba olmaya ehil olamayanlarin iq puanı 75'in (hatta 90'ın) altında olanların evlat sahibi olmasını istemiyorum. nüfus azar azar artsın sadece gerçekten evlat yetiştirmek isteyenler, bunu mental ve maddi açıdan üstlenebilecek kimseler evlat sahibi olsalardı dünyamız cok güzel bir yer olurdu.
    otomobil kullanmak için bile yeterliliğinizi gösteren ehliyet almanız gerekirken herkesin evlenebilmesi herkesin çocuk sahibi olabilmesi cok absürt.
    ergenlik cağına giren herkes aile planlamasi kapsaminda bazı kisitlamalara maruz kalıp, ruhen aklen ebeveynlik olgunluğuna eriştiğinde aile kurmasına izin verilen ütopik düşüncelerim var. boylece gerçekten çocuk yetiştirecek ailelerin tüm masraflari devlet tarafından karşılanabilirdi. ve eğitim dediğimiz o yüce sistem çok düzgün işlerdi.
    fırsat verseler gerçek bir despot olurdum.
  10. cehalet kalıtımsal mı bilmiyorum ama zekanın kalıtımsal olduğu bir gerçek diyerek teoride onayladığım sistem.