-
çayı şekersiz içmek ya da içmemek ne ara böyle övünülecek birşey oldu ben o arayı kaçırdım. zaten milyona bölünmüş bir ülkenin şekerli içenler vs. şekersiz içenler diye ayrılmaması ve sürekli birbirlerini tenkit etmemesi enteresan olurdu zaten.
o o şekil içer bu bu şekil içer kardeşim sana ne, kime ne? 15 yıldır çayımı şekersiz içerim, evet gerçekten çay içtiğimi anladım belki ama kimseye de tutup "abi bırak şu mereti yaa çay içtiğini anlıyorsun" da demedim.
hazır yazmaya başlamışken bir anımı anlatayım. ortaokulda bir hoca tüm sınıfa çay ısmarlamıştı. çayı getirirken hepsinin içine şeker atıp getirmişler. tabiki de benden başka şekersiz içen yok. ben öyle olduğunu görünce almayayım dedim. 2 centilmen bunu farketmiş ve yarışırcasına bana şekersiz çay almaya fırlamışlardı. ben yanlışlıkla getirdikleri çayı dökmüştüm. -the end- -
yaklaşık 1 yıldır çayı şekersiz içiyorum. hala statü olarak diğer insanlardan üstün değilim, bu işte bir yanlışlık var. benim çoktan aşırı entelektüel, elit, çayı şekersiz içtiği için toplum tarafından saygı gören biri olmam gerekirdi. -
bir insanla tanıştığınızda çayı nasıl içersin diye sormanıza gerek bırakmayan durumdur çoğu kez. bir statü göstergesiymişçe, merhaba ben donald trump, çayı şekersiz içerim hızında kullanıldığına şahit olunur canım ülkemde. -
geldiğim günden bu yana (6 gündür) sol framde gördüğüm en popüler başlık olması bu davranışın bir hikmeti mi var diye sorduryor.
10 yıldan fazla oldu şekersiz içiyorum. ikram edildiğinde şeker almıyorum dediğimde;
ya öyle mi ne güzel keşke ben de şekersiz içebilsemden daha uzun bir cevap almıyorum, kesinlikle 2. bir cümle kurulmuyor, sözlükte bu kadar popüler olmasının mutlaka ilahi bir hikmeti olsa gerek... -
sigaramdan tat alamaz oldum ama direneceğim. ben de "çayın dadını şimdi alıyorum ohh" veya "kaşık kalsın canım şeker atınca şerbet gibi oluyor bu meret" diyen elit kesimin arasına gireceğim, başka yolu yok. -
üşengeçlikten şeker atmayarak, iğrenç tadı alarak başlayıp, 6 aydır şekersiz içen birisi olarak tadının gittikçe güzelleştiğini söyleyebilirim. bir süre sonra şeker atsanız bile tadı aşırı garip geliyor ve şekersiz candır diyorsunuz. -
yaklaşık 6 ay önce yapmaya başladığım eylem. zayıflama amacıyla başladığım yolda ilk yaptığım şekeri hayatımdan yavaşça çıkarmaktı ve çayla başladım. yavaş yavaş değil bir anda pat diye şekersiz içmeye başladım. o günden beri artık şekerli çay,kahveye karşı aşırı bir hassasiyet gelişti ve içemez oldum. kesinlikle artık tadı daha güzel. tavsiyedir. -
kimilerince gösteriş yapmaktır bu.
bazısı önce çay kaşığına irite olmuş gibi bir bakış atar ve ardından çevredekilere "ben şekersiz içerim" der. sanki dünyayı kurtarmıştır bahsi geçen kişi. -
şekerin gerçek tadını almanızı engeller.
tanım: 4 şekerli çayımla beraber okuduğum efsane başlık. -
ilkokul yıllarından beri yaptığım çay içme hadisesidir. sadece çayı değil, nescafe, türk kahvesi ve bilimum bu tür içecekleri de şekersiz içerim. ailemde de böyle bir özellik var; hiç kimse şekerli çay içmiyor. herkes bir yaştan sonra şeker atmamaya başlıyor. üzüm üzüme baka baka misali galiba, pek bilemiyorum.
ama sanki çay ve kahvelerin asıl tadı böyle çıkıyor be! öyle şerbet gibi içtiğin çay yerine damağında bıraktığı o leziz tadı ve kokuyu özümseye özümseye içmek daha iyidir sanki. bir şekilde deneyin, alışma evresini geçin. sonra hiç pişman olmayacak ve daha önce içmediğiniz için kendinize kızacaksınız. çevremdeki herkes de olduğu gibi, tecrübe ile sabittir. ^:swh^