çoğunluğu yeni gine, kuzey avustralya ve diğer çevre adalardaki ormanlık alanlarda yaşayan, siyah, kızıl, altın sarısı, koyu mavi, zümrüt yeşili gibi canlı ve parlak renklerde süslü tüylerle bezenmiş ötücükuşlardır. cennetkuşlarının büyüklü-küçüklü 40 kadar farklı türü vardır. bu türler, erkek cennetkuşlarının süslü tüylerinin düzenlenişine ve renklerinin dağılımına bakarak birbirinden ayırt edilir. dişi cennetkuşlarının tüyleri tek renkli ve süssüzdür.

erkek cennetkuşları, süslü tüylerini kabartarak, sarkıtarak ve dalgalandırarak dişileri etkilemek için farklı biçimlere bürünür ve çeşitli koreografilerle danslar ederler. renkli tüylerini sergileyerek dişileri etkilemeye çalışan erkek cennetkuşları arasında daima büyük bir rekabet vardır. bu kuşların dişileri etkileme taktikleri, yeni gine ve çevre adalarda yaşayan bazı yerli toplulukların kültürüne de geçmiştir. bu yerli topluluklarında erkeklerin, cennetkuşlarının en albenili olanlarını avlayıp karşı cinsi etkilemek için tüyleriyle kendilerine başlık yaptıkları anlatılmaktadır.

portekizli kâşif ferdinand macellan ve onunla birlikte seyehat eden denizciler, 1522 yılında bütün dünyayı dolaşıp ülkelerine geri döndüklerinde, iç organları boşaltılıp içi samanla doldurulmuş iki erkek cennetkuşunu da yanlarında götürmüşlerdi. fakat, kâşiflerin buldukları bu kuşların ayakları yerliler tarafından kesilmişti. bu yüzden, batılılar senelerce cennetkuşlarının ayaksız olduklarına, hatta bu kuşların hiçbir yere konmadan sürekli uçtuklarına inanmışlardır.

üreme dönemlerinde gruplar hâlinde ağaçlarda toplanan erkek cennetkuşları, tüylerini dalgalandırarak dans ederken öylesine kendilerinden geçerler ki, avcıların yanlarına yaklaştıklarını fark edemezler. nitekim, eskiden kadın şapkalarını süslemek için parlak renkli kuş tüylerinin popüler olduğu zamanlarda avcılar cennetkuşlarını avlamak için üreme mevsimini beklerlerdi. aşırı avlanma sonucu xx. yüzyılın başlarında bazı türlerinin soyu tükenme tehlikesi altına girdi. sonradan sınır yasakları uygulanmaya başlandı ve cennetkuşlarının doğal yaşam alanlarında güvenle yaşamalarını sağlayacak çeşitli yasalar çıkartıldı.