-
evine ekmek goturemedigi icin intihar edenleri oldugu ulkede yasanmasi gayet normal bir durum ama konunun biraz suslenildigini goruyorum ve boyle bir durumda kisilerin sosyal medyada ifsa edilmesini yanlis buluyorum. olay gercek yada degil suan da intihar eden kisinin, ailesinin boy boy fotograflari kol geziyor, cocugun okulu, ismi, maddi durumlari vs herkes biliyor. bir birey intihar etti ve kalan bireyleri de intihara surukleyecek bir kaos acmis bulunmaktayiz.
olayin gerceklikligi ile ilgili muallak durumdan dolayi boyle bir tepki veriyorum yoksa bu tarz olaylar hayatimizda karsilastigimiz seyler. yoksulluk, adaletsizlik, esitsizlik yuzunden olenler magdur olanlar ortada.
konuya benzer bir olayi aktarayim. gectigimiz yillarda ogretmen olan ablamin basina benzer bir olay geldi. bildiginiz gibi okullardan ders kitaplari devlet tarafindan veriliyor ama bircok okul kaynak kitap diyerek cesitli yayinevleri ile anlasip cocuklara ders kitabina ek yardimci kitap aliyorlar. bu sacmaliga cok karsi olsam da durum bu. neyse bu kaynak kitaplari alip parasini toplayan ogretmenler var. genelde sinif ogretmenleri yapiyor bu isleri ve diger brans hocalari kimin parasini verdigini yada vermedigi hakkinda bilgisi olmuyor. ablam da derste bir soruyu bilemeyen bir cocuga ufak bir cikis yapiyor. cocuk evde babasina kaynak kitabin arasini henuz vermedim diye hoca beni azarladi diye anlatiyor. fakat ablamin cocugun para verip vermediginden haberi dahi yok. veli hemen okula geliyor ve ablama cikisip yuzune para firlatacak kivamda olay cikariyor. gecmiste bir cok ogrencisinin kaynak kitap parasini cebinden odeyen ablam durumu anlatinca veli ozur diliyor ama yaptigi hareket ablami ciddi anlamda uzuyor. benzer durumdaki bu veli psikolojik bir cokuntu icerisinde olsa ve intihar etse basinda boy boy fotograflari ve cocugunun kitap parasini veremeyen veli intihar etti haberlerini gormek mumkundu.
kisaca, evet cok sorunumuz var. sosyoekonomik olarak okullarimizda problemler yasiyoruz. okullar gereksiz bir sekilde velilere maddi konularda cok yukleniyor. bununla basa cikma sekli magduru afise etip itibar kaybettirmekten ziyade sistemdeki bu yozlasmisliga cozum arama uzerine durulmasi. bu olayda da gorduk ki kriz yonetimimiz sifir. cocugun ismi ve fotograflari paylasiliyor arkadaslar. bu cocuk hayatta okuluna gidiyor. boyle bir yikima gerek var mi? birileri duyar kasacak diye insanlarin hayatlari mahvedilmesin. olen olduguyle kaliyor hep kalanlar sikintiya devam ediyor.
edit: bu yorumum ile bu yozlasmisligi kaniksadigim anlasilmasin lutfen. sosyal adalet konusunda cok hassasim ve toplumun bir ferdi olarak elimden geleni yapiyorum. kriz yonetimi ve medyaya kizmam olayin hassasligini umarsamamalari. bu haberi servis ederken kisilerin isimleri ve fotolari gizlenmeli. bu isim ve fotograflar olayi daha dramatik hale getirmekle kalmiyor aileye daha buyuk yaralar aciyor. birileri o fotolar uzerinden duyar kasacak diye o cocuk zaten yikik olan gelecegini komple kaybedecek. habercilik degil bu yapilan rezalet. asil rezalet insaninizin alim gucunun yerlerde olmasi bunu biliyoruz ama bunu gormezden gelemem. -
ne yapabilirdi? şerefli bir hayat yaşayan, yaşamaya çalışan bir insan böyle bir durumda ne yapabilir? benzer hadiseleri yaşamadan anlamak, kavramak mümkün değil. çaresizlik en büyük izdirap olsa gerek bu hayatta. tüm bu sıkıntı ve dertleri, çaresizce taşımak ağır gelince onuruyla ölmek iste(yebili)r insan. zira sorumluluklarını yerine getirmemiştir.
defalarca hiç evlenmeseydim, hiç çoluk çocuk sahibi olmasaydım da bu yoksulluğun, yokluğun sıkıntısını sadece ben tek başıma çekseydim demiştir muhakkak. derin düşüncelerle dalmıştir böyle geçmiştir günleri. işi varsa ne yaptığı işe, nede ortamda konuşulan konuya odaklanabilmistir. susmuştur, ağlamıştır, doğduğu güne, yaşadığı hayata lanet etmiştir. ama kimseler bilmez, kimseler görmez. ne cennet nede cehennem umrundadir. yok olma hiç olma fikrindedir. ne şerefli hayatının itibarı nede derdinin dermanı vardır. kimsesizdir. ya sevdikleri için tutunmaya çalışır bir kez daha, ya da inceldiği yerden kopmayacak ipe dolanır eğilmeyen boynu. bazen bir pantolon bazen daha enteresan bir sebep olur koskocaman bir adamı yerle bir eder. yerle bir olmayanda yüzünü yere indirir. hayli süre kaldıramaz. kimseyle göz teması, duygusal bir bağ kuramaz. hayattan soyutlanir. öfkeyle oturur öfkeyle kalkar. yada kalkamaz. çünkü artık ne yaşanacak bir hayat ne mutlu olunacak günler vardır ufukta. her yer karanlık, her renk sönüktür artık. bundandır ki tek nefeslik canı yiter, tek atımlik kalbi durur. kendi hayatı söner, söndü ama ocağı sönmez inşallah.