benim için biat ederken düşünceyle karşılaşan bir adamın sarsılan hayatının düşünc yüzünden bedel ödeyerek dağılan hayatların en güzel hikayelerinden biri olmuş film. büyük bir üzüntüyle şunu farkettim ki bu hikayeleri hala üzülerek izlesem de eski dehşetli halimle izleyemiyorum. malum bunları görebilmek için ne doğu almanyaya ne nazilere ne sovyetlere bakmaya gerek kalmadı ülkemizi yönetenler yüzünden.hatta daha acısı çoğu kez o adamın geçirdiği değişim geçirmez sistem uşakları. zaman geçer amirlerinin yerini alır hiç de sormazlar. merak edenler 12 eylülde polis ya da küçük idareci olan insanların sonra nerelere geldiğine bakabilir. yalnızca içimden düşünce tarihi ne kıymetli demek geliyor öylesine okuyup düşünmediğimiz bitirmeye ağır bulup zahmet etmediğimiz kitaplar , iki saatte bitiveren filmler için ne bedeller ödendi kimbilir. bir de şu var . heinrich münche büyük oyuncuymuş toprağı bol olsun