bu deyim, dışarıdan bakıldığında güzel görünen bir işin, bazen hiç de öyle olmadığını anlatmak için kullanılır.

dervişin biri, soğuk bir kış akşamı geceyi, geçirmek için barınacak bir yer ararken, yeşil boyalı, yeşil çinili bir türbe önüne çıkmış. derviş, büyük bir sevinçle içeri girip yatmış. halbuki orası, azılı bazı eşkıyaların gece barındıkları harabe bir sığınak imiş.
hırsızlar, gece gelip türbede yabancı biri olduğunu anlayınca, dervişi güzelce bir dövmüşler. baygın bir halde bırakıp sabaha karşı çekip gitmişler.
ancak bir iki gün sonra kendine gelen derviş, bu dayağın manevi bir güç tarafından atıldığı yargısına varmış. ve bu sözü söylemiş.