yaklaşık 350 yıl önce insanlar tarafından soyu tüketilen kuş.

pleistosen döneminde, yani bundan 1.8 milyon yıl önce, Hint Okyanusu'nun güneybatı kısmında bulunan Mauritius adasına fena hâlde yolunu kaybetmiş bir güvercin sürüsü inmiş. o güvercinler bu yeni ortamda serpilmişler. yüzbinlerce yıl içinde evrim geçirerek 1 metre boyunda, 25 kilo ağırlığında uçamayan Dodo kuşuna dönüşmüşler. 1598’de Hollandalı yerleşimcilerin adaya ayak basması, bu kuşlar için sonun başlangıcı olmuş. zira insanlar ortaya çıkana kadar, Dodoları hiçbir canlı avlamıyormuş. hatta o kadar saflarmış ki, hiç çekinmeden insanlara yaklaşıyorlarmış. bu yüzden de insanlar için kolay av olmuşlar. ayrıca adada öncesinde hiç düşmanları olmadığı için, dişilerinde birer yumurtayla üreme lüksü varmış. ama bu bir yumurta lüksü, Hollandalıların adaya getirdikleri maymunlar, kediler ve diğer hayvanlar yumurtaları ve yavruları avlayınca, felakete dönüşmüş.

yerleşimciler ayrıca Dodo kuşlarının bir kısmını avrupa’ya geri göndermeye çalışmış. ancak hiçbiri uzun yolculuğu atlatamamış. bu yüzden de Dodolardan geriye pek bir örnek kalmamış. onlardan geriye, oxford doğal tarih müzesinde kurumuş bir baş ve ayak, Kopenhag zooloji müzesi ve Prag Ulusal müzesinde kafatası ve bacak kemiği parçaları bulunuyor sadece.

bu arada uzmanlar son yıllarda, en son 1662 yılında görülen Dodo kuşunun soyunu geri getirme konusunu tartışıyorlar. kalan kemiklerden dna örnekleriyle, Dodoların en yakın akrabaları nikobar güvercini sayesinde bunu yapabileceklerine inanıyorlar ancak önlerindeki en büyük engel, tarihin doğal gidişatına müdahale etmenin etik olmadığı tartışmaları.