• okudum
    • okuyorum
    • okumak istiyorum
  • youreads puanı (8.16)
Yazar peyami safa
dokuzuncu hariciye koğuşu - peyami safa
yalnız ve hasta bir çocuğun çocukça aşkını ve ızdırabını; mesut olmak isteyen bir genç kızın temiz sevgisini; inanmak arzusu bütün benliğini saran bir insanın kuruntularını ve çıplak hastane duvarlarında yankılanan sessiz hıçkırıkları anlatır. peyami'nin kendi geçmişinden izler taşıyan bu romanda mutluluğu ve felaketi aynı etkileyicilikle anlatma gücüne hayran kalacaksınız. (kitap bilgileri idefix'den alınmıştır.)


  1. ilk okuduğum roman. ilk okul altı yada yedinci sınıfta iken dil ve anlatım öğretmenim nilgün hanım sınavından 1 aldığım dersten beni bırakma ile tehdit ederek bu kitabı okutmuştu. bu kadar zorlamasaydı şu an sanırım burada bu kelimeleri döken kişi ben de olmazdı. psikolojinin ve romanın gücünü bu kitap ile öğrendim, bu kitap ile yaşadım.

    nilgün hocam, sağ olun...
  2. küçük yaşta okudum lakin psikolojik anlamda çocuklar için ağır olduğunu düşünüyorum.
  3. lise zamanımda tam da dizimden ameliyat olduğum dönemde okuduğumdan bana gerçekten ağır gelen roman.
  4. "dehliz" kelimesini ilk gördüğüm ne anlama geldiğini öğrendiğim roman, gerisini siz düşünün.
  5. boyutu vs küçük olmasına rağmen içerik bakımından lise altı için oldukça ağır gelebilir çünkü psikolojik tahliller oldukça yoğun
  6. ilkokul yıllarındaki çocuklara -ben dahil- ders zoruyla okutulan ve bu sebeple peyami safa'dan yüz çevirmeye neden olan kitaptır. nasıl bir travma yaşatıyorsa zorla kitap okutma durumu... anlaşılan biraz ödev uğruna kurban giden, psikolojik yönü ağır, kapakları karamsar kitaptır. hoş siz yine okuyun, zorla okutmayın ancak.
  7. lise yıllarında okumuşsanız ve erkek iseniz, müstehcen bölümlerinin etkileyici olduğu romandır.
  8. askerlik yapanlar bilir. askerdeyken çarşıya çıktığınızda insanları bu askerlik yapmıştır ne güzel, bu daha askerlik yapmamıştır hapı yuttu gözüyle bakarsın.
    bu romanı okurken insanlara bakıp bu insan sağlıklı ne güzel, bunun sağlık sorunu var ne acı diye düşünmeye başlamıştım.
  9. bildiğim kadarıyla baş karakterin isminin söylenmediği ilk kitaptır. tefrikası sırasında nüzhet' in berlin' den yolladığı mektuplar ve cevap olarak yazılmış bir mektup çıkarılmıştır. bir de sanırım yazar ilk baskısını nazım hikmet ran' a ithaf etmiştir.
  10. hem ilk okuldayken hemde lise döneminde okuduğum kitap. lisede dahi psikolojik açıdan ağır gelecek bir roman. hastanenin soğukluğunu, hastaların yaşadıklarını, o kokuyu bile size hissederebilecek güçte yazılmıştır.