• youreads puanı (9.00)


  1. sofar istanbul'da nil ipek ile birlikte söyledikleri hâline tav olduğum şarkı. beni tuhaflık içinde bir gaza getirir ve heyecanlandırır ayrıca. tam bir uzun yol şarkısı.
  2. biz'in bana kendimi içinde bulutların süzüldüğü pastel mavilerle çizilmiş bir gökyüzünde uçuşan iki küçük çocuğu anlatan bir masal kitabının içindeymiş gibi hissettiren şarkısı.

    "bahsedilenler afaki
    hayatımın en hayvanı duyguları içindeyim
    çıktıkça içindeyim işte.

    canımı al, ruhumu asla
    öğrendiğim tek bir şey varsa o da okuldan değil ormanın tam ortasından.

    sana demiştim dünya büküldü
    sana demiştim dünya büküldü
    sana demiştim dünya büküldü
    sana demiştim dünya büküldü
    eve dönüş yolu uzun
    eve dönüş yolu hüzünlü

    bana verdiğin tek şey hüzün
    bana verdiğin tek şey hüzündü.

    son yaklaştı
    peki başı var mıydı?
    söyle, vardı biliyorum
    çünkü ben oradan geliyorum işte.

    eğildi büküldü anılar
    cevapsız kaldı sorular
    amaçsız kaldı koşular
    boşlukta sallandılar

    sana demiştim dünya büküldü"
  3. ya hu sözlere bak hele desem de bir garip halde sevdiğim şarkı. sanırım ilk yorumda yer alan tanımdan daha iyi ifade edemezdim. omzundan bir yükü her ne pahasına atmış ya da yeni bir şeye başlar gibi.