1997’de zülfü livaneli’nin "balkan edebiyat ödülü"nü kazandığı romanıdır. konusu 17. yüzyılda osmanlı sarayında geçer.
ne okusam diye kitaplarıma bakarken birden bu romanı açtım, ilk sayfasını okur okumaz sevdim, keyifle bitirdim. olaylar tarihî bir mekânda ve zamanda geçiyor fakat romanın özünde anlatılan durum aslında insanın ve iktidar tutkusunun olduğu her yerde yaşanıyor. bu açıdan roman tarihsel bir dönemde geçiyor olsa da konusu çok güncel.
zülfü livaneli'nin -çok başarılı bir şekilde- o dönemin diliyle yazmış olması romana samimi ve gerçekçi bir hava katmış. zaten gerçek kişileri ve olayları kurgulayarak oluşturmuş olay örgüsünü. ama karakterlerin gerçek isimlerini kullanmamış. ancak ayrıntılardan karakterler tahmin edilebiliyor.
kitabın adını çok duymuştum ama bana hiçbir şey çağrıştırmamıştı, öyle ki başlamadan önce ne tür bir roman olduğunu bile bilmiyordum. kitabı okuduktan sonra diyebilirim ki başarılı bir ad seçmiş zülfü livaneli. esasen kitabın eski adı (engereğin gözündeki kamaşma) daha etkileyiciymiş bence. yazar, okurlarından bu ismin akılda kalıcı olmadığına dair yakınmalar gelince kitabın adını da değiştirmiş.