-
erdal abi bir kuşağın hakkını alamadığı için radikal bir eylemliliğe gidip fadıl'ın evindeki televizyonu rehin aldıktan sonra ücretini alınca verdiği rahatsızlığın karşılığı olarak evin badanasını yapan direnişçi ve ince ruhlu spartakis vedat abisiydi. 90 lar çocukları okuma öğrenecek yaşta ilk onun ağzında duydu emek mücadelesini.aramızda olması bizim şansımız şu yetenekle , yolunda giden adamın kafasına araba düşebilen bir sorumsuzluk diyarında doğması onun şansızlığıydı. iyi ki vardı. keşke kaderciliğinden de binbir türlü canavarından yalanından dolanından bıktığımız şu ülkede bu kadar erken bırakmasaydı sevenlerini. yeri dolmayacak klişesi çok gerçek bu kez. -
bugune cok kotu bir haberle basladim. cocuklugumun en renkli karakterlerinden biriydi kardesi gürdal tosun. ben onu tombalak bakkal olarak tanidim. bir demet tiyatrolu yillarda severek izlerdim, olumu beni cok uzmustu. simdi de erdal tosun'un olumu beni derinden etkiledi. topragi bol olsun. oynadigi her rolun hakkini veren usta bir tiyatrocuyu kaybettik.
ne olmuş yani büyük adam olamadiysak, hayallerimizi satmadık ya demesiyle aklimda kalacak artik. -
bir sabah büyükdere'de gördüm onu eski bmw'si ile... "aa eyvah necdet" dedim, el sallayıp selam verdim, o da anadolu selamı ile karşılık verdi.
o an çok mutlu olmuştum...
bir de bir demet tiyatro 'da mükremin, laz bakkalı devralıp "tombalak bakkal" yapınca iri hikmet geldi açılışa... normalde birbirinden nefret eden iki karakterdiler... ve sonra iri hikmet, tek kelime etmeden, mükremin'i alnından öptü, gitti...
o ara da tombalak (gürdal tosun) genç yaşta böbrek yetmezliğinden ölmüştü...
öyle hüzünlenmiştim ki hala unutmam o sahneyi...
ruhu şadolsun... -
bu boktan günün bir diğer yitip giden kıymetlisi. iyilerden, güzellerden biri. muhteşem bir oyuncu ve şu replikteki gibi kocaman yürekli bir adam: "ne olmuş yani büyük adam olamadıysak, hayallerimizi satmadık ya!"
(bkz: rina - şenol sönmez)
hayallerini ve ruhunu satan bütün o soytarılar dururken, sen nereye be adam? :(
yolun aydınlık olsun...