aşağıdaki olay, tarım ve köyişleri bakanlığı’ndan bir bürokratın anlattığı yaşanmış bir hikayedir.

bir dönem tarım bakanlığı, il müdürlükleri’ne bir yazı yazar ve “ilinizin bulunduğu bölgedeki karga, yaban domuzu, üveyik gibi tarımsal üretime zarar veren yabani hayvanların sayısını çıkartın, bize yollayın” der. der ve komedi bu noktada başlar.

il müdürlerini alır bir düşünce… adı üstünde zararlı ve yabani hayvan bunlar. nasıl sayacaksın?

sonunda kendi aralarında istişare ederek bir formül bulurlar. bölge büyüklüğüne göre her il müdürü bir sayı yazıp bakanlığa yollar. kimi 30, kimi 20 yaban domuzu olduğunu bildirir. aradan bir yıl geçer, bakanlıktan bir yazı daha gelir:

“bölgenizdeki yaban domuzlarının son durumu nedir? şayet sayıları 150’yi aşarsa ‘sürek avı’ başlatın.”

sürek avı başlaması için gerekli bürokratik işlemler ve nasıl ekipler oluşturulacağı, vurulan domuzların kuyruklarının kesilerek ispatlanması gerektiği gibi formaliteler sıralanır. il müdürleri yeni sayıları beşer, onar artırıp bildirirler. iş, yıllarca böyle devam eder gider.

bürokratımızın tayini bir gün tunceli tarım il müdürlüğü’ne çıkar. göreve başlamasının ardından yine bakanlığın aynı yazısı gelir. hemen, bir sene önce gönderilen yazıyı çıkartır ki ne görsün. domuz sayısı 149. domuzu 1 tane arttırsa sürek avı başlamak zorunda kalacak.hayvanların kuyrukları, ödenek falan dert…

kendi kendine, ben bu sayıyı 50’ye düşüreyim, kimse fark etmez der ve yazıyı gönderir.

bir ay sonra bakanlıktan bir yazı gelir. “geçen yıl bölgenizde yaban domuzu sayısı 149 idi. siz 50 olduğunu yazmışsınız. ne oldu 99 yaban domuzuna?” diye sorulmaktadır. bürokrat oturur ve düşünür, bir formül bulup bakanlığa yazar:

“evet geçen yıl sayı 149’du. ancak köylüler resmi olmayan yollardan sürek avı başlattılar, hiçbirini de vuramadılar. domuzlar sınır ilimiz olan erzincan’a geçti” der. bürokrat “hayvanları vurduk” dese, bakanlık kuyruklarını isteyecek.

bakanlık bunun üzerine erzincan il müdürüne bir yazı yazar:

“bölgenizde 100 yaban domuzu olduğunu yazıyorsunuz. ancak tunceli il müdürlüğü 99 adet domuzun bölgenize geçtiğini bildirdi. o hayvanları bulun. sayı 150’yi aştığı için de hemen ekipleri toplayarak sürek avı yapın” der.

erzincan il müdürü düşünür ve bakanlığa şöyle bir yazı yazar:

“evet doğrudur. tunceli’nin 99 domuzu sınırımızdan girdi. ancak hızlarını alamayarak sınırımızı aşıp erzurum il hudutlarına geçtiler” deyip işin içinden sıyrılır. bakanlık bu defa erzurum il müdürlüğü’nden hayvanların bulunup sürek avı başlatılmasını istemiş. erzurum il müdürü de erzincan il müdürünü arayıp olayı sorar, akıl danışır ve bakanlığa şunu yazar:

“doğru. 99 domuz bölgemize girdi, peşlerine düştük, ancak ağrı il sınırına girdiler.”

bakanlık bu kez ağrı il müdürlüğüne yazar. ağrı il müdürü de erzurum il müdürünü arar ve o da bakanlığa “evet doğru, bizim sınırdan girdi ama ülke sınırlarını aşıp ermenistan’a geçti” diyerek olaya tarım bakanlığı nezdinde son verir. olay böylece kapanır.

ilker sarıer, sabah, 13 şubat 2005, s.6.