1. hatırlarım, ankara'ya yeni düşmüştüm. okuyacam da kimseyi tanımam etmem. devlet yurduna yerleşeyim dedim, sıra var, dediler. neyse internette gezinirken dandik bi sitedeki "ev arkadaşı" ilanlarına baktım. rastgele birine mesaj atacak oldum. adam memurmuş, yalnızmış, öğrenciymişim, garibanmışım, filan derken "su parasını ödesen yeter"e bağladık. tabi sonrasını tahmin ediyorsunuzdur. götü zor kurtardık. bizim kestanedeymiş gözü. ya, işte böyle bi hatıra. sonuç olarak, bu tür girişimler güzeldir, hojdır ama götünüzü de kollayın
    yok