"evrim, türlerin ortama adapte olabilme yeteneğidir."

olayı böcek, balık, düşük seviyeli memeliler olarak düşünecek olursak, doğru doğada çok eşlilik hakimdir. çünkü bu canlılar 100 yumurta üretir, 100 yumurtadan 10 tanesi döllenir, 8 yavru yaparlar ve 5 tanesi ölür. elinizde 3 yavru kalır. onların da kaçının erişkin olup çiftlesebilecekleri meçhuldür. dolayısıyla bu canlılar türlerini devam ettirmek için daha çok ve daha çok yavrulamaya ihtiyaç duyarlar. dolayısıyla evrimleri o şekilde olmuştur.

ancak homo sapiens yaratıcı zekası ve düşünme kabiliyeti sayesinde bu canlılardan ayrılabilir. insanlar kendilerini yırtıcı hayvanlardan koruyabildikleri kadim dönemden beri bu böyledir. insan dişisi ayda 1 yumurta üretir. bu yumurtanın ihtiyaç olduğunda döllenme olasılığı da diğer canlılara göre oldukça yüksektir. böylece "sadece ihtiyaç olduğunda yavru üretmek" fikri yerleşmiş oluyor. bu ihtiyaç gerek besin elde etmek için (daha çok insan = daha çok av), gerek sosyal statü belirleci olarak nitelendirilebilir.

insan dünyada yaşayan en gelişmiş canlı. zekası sayesinde evrimin kendisini beklemeden bazı kararları verebiliyor. burada önemli olan nokta bu. "benim spermlerim her gün geldiğine göre her gün yeni bir kadın bulip çiftleşmeliyim" düşüncesinden hemen sonra "e iyi ama ben o çocuklara nasıl bakarım sonra" düşüncesi gelir. böylece evrim mekanizmasının çok çocuk yapan insanları eleyip dünyada sadece az sperm üreten insanların kalmasına karar vermeden önce bu kararı kendi verip uygulayabilir.

dünyanın Rönesans ile birlikte yaşadığı fikir devrimi de insanın evriminin bir parçasıdır. o insanlar kendi ihtiyaçlarına göre hareket etmek istediler ve böyle sistemler kurdular (bkz: demokrasi) (bkz: insan hakları) (bkz: medeni kanun) . bu bir adaptasyondur.

özellikle makineleşmenin bu denli yoğun olduğu son 50 yıl içinde dünyaya çok çocuk getirmek mantıksız. zira zaten dünya nüfusu aşırı fazla. insanlar (bazıları) bunu farkında. bunun kararını bizden 400 yıl önce veren kapitalist (?) insanlar sayesinde bugün yiyecek kıtlığı çekmiyor, kaynaklarımızı tüketmiyoruz.

homo sapiens için önemli olan sayı değil, nitelik olduğundan insanlar az çocuk yapıp o çocuğu en doğru şekilde büyütmek istiyorlar. ki bu doğru bir karar. ülkeler de bu isteğe cevap olarak eğitim sistemini geliştiriyor, daha modern ve donanımı insanlar yetiştiriyor.

ek: ülkeler ve doğurganlık oranları
gelişmişlik oranına bakmanız açısından