-
2014 yılında yazdığım bir platformda kendisi yönetimdeydi. dolu dolu yazardı. en çok uyarıyı ondan alırdım. imla konusunda acıması yoktu. "bak abisi bu yazıyı sileceğim. yazım hatalarını bulup tekrar düzeltene kadar sileceğim" derdi. her şeyin güzel olması için uğraşırdı, zaman harcardı. bir gün tollük adı altında densizlik yapan biriyle tartıştı. müzeyyen abinin özenle yazılmış girdileri kimin umurundaydı? çünkü troller çakma troller diyeyim başlık sirkülasyonu yapıp girdi kazandırıyorlardı. kim ne yapsındı ki müzeyyen abinin spor, sinema ve siyaset tarihi hakkındaki girdilerini? x kızın yaptığı ile y erkeğinin yapmadıklarını anlatan girdiler daha popülerdi. neyse daha sonra çeşitli yerlerde de yazmıştı ve buraya geldi. "modaya uymak lazım bona artık sıkıldım" dedi. hatta bunu burada bir girdisinde yazmıştı (bkz: #156978)
oralardaki hesaplarını kapatmış yazılarını yedeklemiş. "abi bunları girersin" dedim. verdiği tek cevap "iyi ve güzel şeyler kötü niyetli kişilerce hep öldürülür değeri bilinmez free takılacağım" dedi.
haksızlıklara tahammülü yoktu. belki bu yüzden kendince haksız gördüğü her şeyi eleştirdi. kendince haksızlık yapılan herkesin yanında oldu. youreads hatıra ormanı kampanyamızda kendince bir destekte bulundu. ve "sakın adımı sitede geçirme bona" dedi. radyomuzu hep dinlerdi. çevresindeki herkese radyonun tünein linkini atardı.
o platformdan ortak bir arkadaşımız vardı. müzeyyen abinin reelden arkadaşıydı. onun vasıtasıyla dün geceki patlamada hayatını kaybettiğini öğrendik. sözlükte fakat muzeyyen bu derin bir tutku olarak artık yazamayacak. kimse için önemli değil ama onun reelde ailesi ve sevenleri için artık o yok. sadece anıları kaldı.
onun çok sevdiğim bir film yazısı vardı. çok beğendiğim için o yazıyı kayıt etmiştim. bir gün o yazıyı paylaşacağım. hiç sevilmediği youreds'ın tozlu raflarında dursun.
lalelik süresi bitince yönetim umarım gidik yapar. çünkü hesabına giremeyecek. sevilir sevilmez ama lale olarak ebediyen kalmayı haketmiyor.
insanlar bir var bir yok. ölümlü dünyada kalp kırmaya değmiyor. huzur içinde uyu müzeyyen abi. allah ailene ve sevenlerine sabırlar versin.
hoşcakal güzel insan. -
müzeyyen abim.
ne seninle karşılıklı oturup iki kelam ettik ne de iki satır da olsa hal hatır sorduk. hiçbiri, hiçbirini yapmadık.
ne adını sanını bildim ne de nasıl biri olduğunu.
sana hep müzeyyen abi diye hitap ettim. ama bugün sen benim müzeyyen abimsin.
ölümün sesi soğuk gelir derler ya. hiç tanışmamıştım bugüne kadar. doğruymuş.
bir arkadaşım aradı. büyük bir sessizlik.
ne oldu diye sordum.
sana bir şey demem gerek dedi.
büyük bir sessizlik.
müzeyyen abi, dedi.
müzeyyen abi, dünkü patlamada vefat etmiş.
düğümlendi boğazım. konuşamadım.
sonra aklıma bir yerde okuduğum bir yazı geldi. büyüdüğünü anladığının belirtisi, ağlayamazsın o gözyaşı boğazında düğümlenir.
ben de tuttum kendimi, düğümlendi boğazım.
sonra kapattık telefonları.
müzeyyen abi. müzeyyen abim.
yüzünü görmediğim adam. sesini duymadığım adam. ismini bile bilmediğim adam.
müzeyyen abim.
tutamadım gözyaşlarımı. büyüyemedim. müzeyyen abim.
düşüncelerini farklı dile getirirdi. bu yüzden seveni de vardır, sevmeyeni de vardır.
ama allah rızası için kötü bir söz etmeyin. lütfen.
müzeyyen abim. hakkım var ise geçti ise helal olsun.
çok üzdün be müzeyyen abi.
müzeyyen abim. -
üzdün azizim, çok hem de. -
hiç okumadığım bu kitabı artık nerde görsem, ne zaman elime alsam, hiç tanımadığım bir adam için kederle iç çekiyor ve belki ağlıyor olacağım. tam şu an olduğu gibi.
huzur içinde uyu. -
söyleyecek söz bulamıyorum. bütün gün canım sıkkındı. yataktan çıkmak istemedim. oysa sabahın köründe uyandım, saatlerce uyu uyan dönüp durdum. bugün ayağa bile kalkmak istemeyişimin sebebi olanların başları boyunlarının altında kalsın.
kendisiyle hiç konuşmadım. bundan bir ay önce yazdığı bir yoruma bozulup bir şeyler yazmıştım. mantarpanoraptiyesiyle konuştuk hatta üzerine. sonra içim rahat etmedi sileceğim dedim panoya. keşke bu yazıyı fırsat bilip birkaç kelime konuşsaydım. kendisini tanımıyorum ama yarım saat önce radyodan arkadaşlarımdan aldım haberi.
dünkü saldırıda öldüğünü öğrendim. içim eziliyordu bütün gün daha da beter oldu. bütün sevenlerine sabır diliyorum. ne kadar sabredilirse işte. aklını yitirir insan. bir düşünsenize dostlarını, ailesini. gözümde hayat çok kıymetsiz çok değersiz şuan. bizi bu duruma düşürenler kahrolsun, toprağın yedi kat dibini boylasın.
hayatın ucuzluğunun dışında ansızın yok olabileceğini ne zaman öğreneceğiz acaba? ben mesela? ne zaman kafama taktığım gereksiz milyon tane problemi olması gerektiği gibi değerlendireceğim? hayatın bu kadar ansızın sona erebileceğini daha ne kadar görmem gerekiyor?
ben affetmiyorum ama. insanlarımızı böyle pervasızca gözden çıkaranları, onların makul sonunu böyle görenleri affetmiyorum. hayatımızı parça parça çalıyorlar.
hoşçakal abi. keşke.. -
sonsuz sabır diliyorum ailesine, sevenlerine.
ben şurada yazılanları görene kadar müzeyyen adlı arkadaşın hep birinin yan hesabı olduğunu düşünmüştüm. değilmiş.
http://youreads.net/yorum/131660 28 haziran patlamasıyla ilgili yazmış şuraya. onun hayatini kaybettigi patlamayla ilgili biz yaziyoruz simdi. çok üzgünüm çok.
kimse katledilmeyi, böyle hain bir saldırı da ölmeyi hak etmez. -
sitede yazdığı bazı eleştirilerinin az da olsa, haklı yönleri olduğunu düşünüp, eleştirilerin bir çoğuna katılmasam da eleştirinin her zaman insanı ileri götürdüğünü düşünen biri olarak yazdıklarını dikkatle takip ediyordum.
yazdığım bir yazıya (özel mesajla) gönderdiği (aslında oldukça ağır sayılabilecek) bir eleştirisine verdiğim (saygısızlık içermeyen) usturuplu bir cevap dışında bir iletişimimiz olmadı kendisiyle.
yaşanan saldırı dolayısıyla kaybedilen ve yaralanan diğer insanlar için hissettiğim üzüntünün daha fazlasını hissettiğimi saklamak iki yüzlülük olur.
bazı arkadaşlar değinmişler yakınımızda olan birini, bağlantımız olan birini kaybetmek, hiç iletişimimiz olmayan birini kaybetmekten daha zor geliyor bize.
bizimle düşüncelerini paylaşan, yazdıklarıyla aslında olumlu yönde bize bir şeyler kazandıran, eleştirileriyle kendi bildiğimiz doğruları yeniden değerlendirmemizi sağlayan bir insan ancak saygıyla anılır.
saygıyla anıyorum. -
meraklısına duyurulur, o artık sonsuza kadar lale olarak kalacak. ah be müzeyyen abi çok üzdün çok... bir mesaj atardın ya koçum naber diye günüm mutlu geçerdi be .
şimdi seni sevmeyen herkes kına yaksın götüne. -
ah be ulan ya...
keşke girmeseydim bugün buraya da bu üzücü haberi görmeseydim. harbiden üzdün be abi ... -
. hiç tanımadım kendisini.burda da onu tanıyanlar için daha zor bir durum.sadece bir yazar değil bir insan vardı.o da herkes gibi bir güne başlıyordu, hepimiz gibi şu an bu yaşamın içindeydi.artık değil.ailesini düşünemiyorum.youreads olarak başımız sağolsun.üzücü bir durum.ölümün bu şekilde gelmesi.çok acı verici.ailesine sabır diliyorum.