-
felsefe çok girift bir konu olduğu için ciddi manada bocalanacak bir girişim. öncelikle ne felsefesi okunacağına karar verilmeli. ardından felsefe öğrenirken nelerin okunacağı belirlenir. bir yöntem belirlersiniz. genel bir siyaset ya da doğa felsefesi tarihi okumak istenirse inceleme kitaplarına yönelmek mantıklı. ama klasik metinleri okuyarak devam etmek daha da güzeldir. yani antik felsefe hakkında tonlarca inceleme ve tarih kitabı var. ama antik metinleri okumak en öğretici ve düşünmeye yönelten hareket olur. klasik metinleri okumadan, o metin üzerine yazılmış incelemeleri okumak suyunun suyu şeklinde bir öğrenme şekli olacaktır. gerçi akademisyenlerin çoğu bile bu şekilde okuduğu için öğrencilere büyük iş düşüyor.
en önemlisi de felsefe yapma sırası bence. bir metin okunduğunda varoluş/gelişim tamamlanmış gibi davranmamak önemli. nietzsche ya da schopenhauer okuduktan sonra hayatı çözdüm deme eğilimi yüksek mesela. bir metni ne kadar anladığımız muallaktaysa üzerine gitmek lazım. gerçi ben nietzsche ya da marx okudum diyenlere de ihtiyatlı yaklaşıyorum. marx'ı okumuyoruz diye itiraf etseler rahatlayacaklar. çünkü marx'ı en az okuyanlar onu kutsallaştırmaya çalışanlar. marx büyük düşün adamı olsa da kutsal kılmak onu bağlamı anlaşılmamış aforizma ve tefsir yazarı yapıyor. bu yüzden felsefe yapmak için ateşli bir tavır sergilemeyelim. siyaset ya da metafizik fark etmez bir iki kitap okununca hakkında at koşturacağımız konular değil. ayrıca felsefe yolda olmaktır bu ne acele. ^: swh^ -
ismini vermek istediğim bir youser dekarttan atıfta bulunduğum yerde spinoza okumadan metafizik yapmayın arkadaşım diye çıkışınca sırayla beraber kategorizasyon ve bilinçli okumanın da önemli olduğuna inandım. söyleyeceklerim bununla sınırlı değil. -
sofinin dünyasını okuduktan sonra sıralama zaten kafada şekillenmiş olacaktır. -
doğu felsefesi için ibni arabi hakkında kitaplardan başlayıp ibni arabi'ye geçilebilir. ardından atlar hakkında kitaplar okuyunuz.