-
- izledim
- izlemek istiyorum
-
youreads puanı (8.00)
robert kenner tarafından yazılıp yönetilen belgesel gıda endüstrisinin bilinmeyen, gizlenen yanlarını ele alıyor. günümüzde hemen hemen herkesin tükettiği hazır gıdaların ne koşullarda hazırlandığı, hazırlama sürecinde hayvanlara nasıl zulüm edildiği, bitkilerin genetiklerinin nasıl değiştirildiği belgeselde gözler önüne seriliyor. belgesel, 82. akademi ödülleri'nde en iyi belgesel adayı olmuş fakat ödülü kazanamamıştır.
-
az önce izlenmesi gereken belgeseller başlığında görünce bu belgesel hakkında bir kaç şey yazmak istedim; dahası yazmadığımı anımsadım.
bütünnnn bir et piyasanın 3-4 büyükbaş tarafından esir alındığını görüyorsunuz bu belgeselde. aslında et piyasası da değil. bağımlılık yapan yiyecekler demek daha doğru olur sanırım. çünkü mısırın da ne denli bir düşman olduğunu bu belgesel sayesinde görüyorsunuz. genetiği ile oynanmış tabiri burada da baskın bir şekilde izliyorsunuz.
tavukların nasıl bir gelişim ve büyüme evresi geçirdiğini, çiftlik sahiplerinin nasıl tehdit edildiğini ve hatta röportaj vermekten bile kaçındıklarını görüyorsunuz. pislik içinde yaşayan büyükbaşları ve o pislikler yüzünden ölen bir çocuğu.. o pislikler içinden çıkıp et olmuş, burgere köfte olmuş bir yiyeceğin nasıl ölüme sebep olduğunu görüyorsunuz. ve bir annenin mücadelesini. adına bile yasa çıkan bu çocuğun adını unuttum affedin. ama, çocuklarınıza yoksa yeğenlerinize o da yoksa etrafınızdaki çocuklara ve hatta kendinize bu pislikleri yedirmeyin. sadece hazır yemek değil, işlenmiş olani janjanlı paketlerde satılan hiç bir gıdayı yedirmeyin.
artık tv reklamlarında da sık sık karşılaşır olduk. kocaman boy menüler sudan ucuz yapılıyor. ama bir meyve, bir sebze o fiyata yok. sağlıklı süt deseniz, organik kastım, o fiyata yok.. işte aynısı abd sınırları içinde geçerli. işinin ehli tüccarlar da tüm dünyada kontrolü ele geçirerek böylesine dakkalık olan hazır yiyecekleri cebimize 3-5 kuruşa sokarken, asıl faydalı olanları da canları pahasına bize pahalı satıyor.
benim anladığım da bu cellatlardan kurtulmanın tek yolu bilinçlenmek ve uzak durmak. ne kadar çok ev üreticisi olursanız o kadar bunların ekmeğinden yağı çalmış olursunuz. bu ve benzer belgesellerin hayatımıza daha çok sızmasını istiyorum. emek yoğun yemek yapmak, dışarı çıkınca bilinen yerlerden yemek hatta mümkünse daha az yemek, yaşam tarzı olmalı artık bizler için.. özellikle hamile olanlar ya da çocuk düşünenler varsa ve bu tür bir bağımlılığı varsa, aylar öncesinden uzak dursun lütfen. sigaradan farkı yok gözümde. -
hatta bu belgesel cekimi esnasinda, yapımcılara röportaj veren, gizli kamera ile çiftliğini cekmelerine izin veren tavuk üreticisinin sözleşmesini fesh eden şirketleri ve bunların siyasal otorite ortağı olan bakan ve müsteşarlarını isim vererek yani adres göstererek elestiren, adeta ölüme meydan okuyabilecek kadar cesur kişilerin yaptığı bir belgesel. mutlaka izlemenizi tavsiye ediyorum. en azından bir kere. -
bu belgesel de ülkemiz adına asıl dikkat edilmesi ve uyarıcı olan nokta "genetiği değiştirilmiş tohum ve bunun patentlendirilmesi" olmalıdır.
ülkemiz henüz tam olarak bu belgeselde adı geçen bazı tohum ve aynı zamanda tarım ilacı firmalarının tam anlamıyla kontrolüne girmemiş durumdadır.halen daha vaktimiz var bu cenderenin içine kapılmadan sıyrılabilmek için.
bu günün toplumunun kendi yaşantısı için sessiz kalmasını geçtim çocuklarınız için sessiz kalmayın, özellikle bu konuda (genetiği değiştirilmiş tohum) bilgi toplayın edindiğiniz bilgileri ulaşabildiğiniz herkesle paylaşın. bu konu dünyadaki silahlanmadan bile tehlikeli bir konu.
dünyadaki iklim değişiklikleri, kullanılabilir su kaynaklarının gittikçe yetersiz hale gelmesi düşünüldüğünde biz insanoğlunu ya tek bir güce kul haline gelmemize sebep olabilecek ya da gıda yetersizliğinden bir birine silah çeker hale getirebilecek bir konu. -
önümüze her konanı yeme alışkanlığımız aslında düşünme biçimimiz hakkında da bir fikir veriyor. yediklerimiz nereden geliyor, ne koşullarda yetişiyor, çevreye etkisi nedir, bunlar üzerinde çok da durmadığımız sorular. insanın kendi türüne, hayvanlara ve doğaya yaptıklarını gördükçe, anlıyoruz ki yeme ve tüketme biçimimiz üzerine yapılacak bir sorgulama dahi devrimci bir eylem haline geliyor.
"you can change the world with every bite " -
faydalı bir belgeseldir. büyük şirketlerin beslenme alışkanlığımızı değiştirip bizi nasıl zehirlediklerini anlatır. yemek yerken bir kere daha düşüneceksiniz.
biraz bu konu hakkında konuşmak istiyorum. öncelikle bu çoğunluğu amerika'daki sistemi anlatan bir belgesel. türkiye'de durum biraz farklı. bu büyük şirketler burada da açıldı fakat söylenilen kadar yaygın değil. tohum ve gübre konusunda büyük satışlar yapmaya başladılar fakat bunu daha çok reklam üzerinden hallediyorlar. kendileri üretim yapmıyorlar, bizim çiftçimize yaptırıyorlar. bilinen 3 büyük hayvancılık ve tarım kanalı var. burada 7/24 bu ürünlerin reklamı dönüyor. çiftçi de kar etmeye başlamak için bunları alıyor. çünkü çiftçinin bankalara yüksek oranda kredi borcu var. artık kar etmek istiyor. istemese de toprağı ve o ürünü yiyen insanları zehirliyor. tüm bunlar da devletin tarım politikasının olmamasından kaynaklanıyor. çiftçi seneye ekeceği ürünü bu sene en çok satan ürüne göre yapıyor. mesela bu sene karpuz pahalıya satıldıysa seneye biber ekecek olacak çiftçi biberi bırakıp karpuza yöneliyor. böyle düşününce de elinde tohum biriktirme ihtiyacı duymuyor. eğer elindeki ürün istediği fiyata satılırsa, ürününden en iyi tohumları seçer ve gelecek sene en iyi ürünleri elde eder. yapay seçilim yani. ayrıca bu tohum olayında aklıma şöyle bir haber geldi. akdeniz üniversitesi ziraat fakültesi, bir şirketle birlikte kampanya düzenledi. dedelerinden kalma eski tohumları getirenlere bilgisayar verilecekti. galiba sonradan iptal olmuş bu ama tehlikenin ne kadar yakın olduğuyla ilgili bir delil olabilir.
konuyu çok dağıttım ama kusura bakmayın. belgeselin sonunda şöyle bir şey deniliyor:
"bu sistemi değiştirmek için oy verebilirsiniz.günde 3 öğün.". evet bu doğru. gelecek bizim elimizde. ne yiyip ne yemeyeceğimize biz karar vereceğiz. -
monsanto isimli şirketin lobicilik faaliyetleri sayesinde amerikan meclisi'nden çiftçilerin ürettikleri ürünlerinden tohum alma ve saklamasını yasaklattığını öğrendiğim belgesel.
ve bu duruma inanılmaz biçimde kitlesel bir tepki doğmamış. birkaç tane çiftçinin sorunu olarak görülmüş böylesi bir olay. sırf bu bile aslında kitlelerin irrasyonel-rasyonel diyagramında ilkine yakınsadığının kanıtı sayılabilir.