en zor işlerden. bin tane müşteri gelir gider. hepsine gülümsüyosun, hoşgeldin filan. bazısı senin bu dünyaya kendisine hizmet etmek için gönderildiğini düşünür. adamın siktiri boktan esprilerine gülümsemek ve şakayı devam ettirmek zorunda hissedersin kendini. duygusal anlamda fahişelik gibi aslında. önceden kadın müşteriler yüzüme gülerdi, cay isterdi. ben de "büyük mü, küçük mü" derdim. büyük ne kadar oluyor derdi. ben de anlatırdım filan. çayını içince giderdi. kendimi kullanılmış gibi hissederdim. ya, işte böyle. niye ümit veriyosun arkadaş. her garsona mı gülüyon böyle.
kadın kutsaldır, kadın namustur. evet