bu klişeyi kullanan imana zincirli akılların artık neyi iddia edeceklerini şaşırdığına tanık oluyorum her gün. mezheplerin ret edilmesi son yıllarda modaydı, sonra şeriat ve bittabii fıkıh da ret edilmeye başlandı. ellerinde bir buhari ve müslim kaldı, onu da ret etmeye başlayanlar peydah oldu. islami son yıllardaki zilletinden kurtaracağız diye 12 asır geriye gidiyor ve elindeki tüm kaynakları yanlış diye nitelendirdiği için -bana kalırsa bir çok konuda anlamsız, tutarsız, yanlış ve ahlaksız- bir metinden gerçek islamı arıyor hale geldiler. daha nereye kadar gidecek bu çok merak ediyorum.

edit: bahsettiğim arkadaşla bugün konuşma şansı da yakaladım. dediğim gibi hadis, sünnet, şeriat, mezhep, tarikat, öğreti her şey yalan, güvenilmez. tek kaynak kuran. bu arkadaş günde 3 vakit namaz kılıyor (kuranda beş vakit namaz geçmez gerçektende), arapça hiçbir bir şey ezberlemiyor veya okumuyor, muhammede muhammed diyor. hazret demiyor, salavat falan getirmiyor, sahabiler ve yaşamları ile, muhammedin hayatı, siyer vs hiçbir şeyle ilgilenmiyor bildiğin. mucizelere bile inanmıyor. muhammedin hiçbir mucizesi olmadığını söylüyor. kuran çevirilerini de doğrudan çeviri, kelime kelime şeklinde ulaşıp yorumluyor, başkasının yorumlarına, meal veya tefsir ile kesinlikle ilgilenmiyor. kendisine müslüman, bizim bildiğimiz müslümanlara da muhammedi diyor.

bir ateist olarak benimle tartışınca çok garipsedim ve islam hakkında tonla soru sordum. mesela islamda şarap(alkol) içmek haram değilmiş. bunun gibi tonla şeyden bahsetti. ben tanrı varlığına inanmadığım, yaratılışçı olmadığım için o konulara girmek istediysem de henüz araştırma ve öğrenme aşamasında olduğunu ve ileride bu konuşmaları yapacağımız konusunda anlaştık.

hala garipsiyorum bu durumu. ne kadar zamanda alışırım bilemiyorum.