-
youreads puanı (9.54)
-
über ötesi zülfü livaneli şarkısı.. -
insanın aşkı en yoğun yaşadığı dönemlerde dinlemesi gereken livaneli şarkısı. bambaşka dünyalara götürür , düşündürür bazen anlamsızca mutlu edip gülümsetir. -
"düşlerin parlayıp söndüğü yerde
buluşmak seninle bir akşam üstü
umarsız şarkılar dudağımda bir yarım ezgi
sığınmak, gözlerine sığınmak bir akşam üstü
gözlerin bir çığlık, bir yaralı haykırış
gözlerin bu gece çok uzaktan geçen bir gemi
bir orman bir gece kar altındayken
çocuksu, uçarı koşmak seninle
elini avcumda bulup yitirmek, yitirmek
sığınmak, ellerine sığınmak bir gece vakti
ellerin bir martı, telaşlı ve ürkek
ellerin fırtınada çırpınan bir beyaz yelken
bir kenti böylece bırakıp gitmek
içinde bin kaygı, binbir soruyla
bitmemiş bir şarkı dudağında bir yarım ezgi
sığınmak, şarkılara sığınmak bir ömür boyu
gözlerin bir çığlık, bir yaralı haykırış
gözlerin bu gece çok uzaktan geçen bir gemi
ellerin bir martı, telaşlı ve ürkek
ellerin fırtınada çırpınan bir beyaz yelken"
çok güzel, çok! -
bir kasım arefesi akşamı... durduk yere hatıralar canlanırken geçmişteki günler hatırlanır... aşklar, dostluklar, yaşanmışlıklar... şimdi hepsi uzakta, çok uzak bir şehirde kalmışken hafızamızda taşıdığımız naif ağırlıklarıyla bulunmakta o günlerin, o anıların her biri...
25 ekim... geçen sene mesela, tam da bu gün çok da mesut bir halde değildim, ama dönüp de bakınca, o günlere dönmenin -bir yıl da olsa bazen insan istiyor- ne kadar da kıymetli olduğunu anlıyorum...
biliyorum, geçen günlerin hiçbiri geri gelmeyecek, beklenen aşklar, hayallerdekiler gerçekleşmeyecek... artık umut da etmiyorum çoğu zaman ama, bazı bazı duygusallaşıyorum işte... mazur görün ne olur?
bugün yaşlanmış, elden ayaktan düşmüş, ölümü bekleyen halimi gördüm rüyamda... halalarım, amcamlar, kuzenler, babannem dedem dahi aynılar, bi' tek ben yaşlanmışım, doğa kurallarını altüst ederek hepsinin yeğeni, torunu şunu bunu olduğum halde onlardan daha yaşlı olmuştum ve ölümü bekliyordum... ahmet kaya'nın şarkıda dediği gibi yaşamak isterken delice...
uyanınca derin bir ohh çekemedim... neden biliyor musunuz sözlük? çünkü bir gün gelecek ve ölümü bekleyen o soslu olacaktım, eninde sonunda... hayallerim var, ideallerim, bissürü beklentim geleceğe dair... onların hiçbiri olmadan bir gün işe yaramaz biri olarak ölürsem diye çok korkuyorum sözlük...
en büyük ideallerimden biri, iyi bir akademisyen olup yetkin hukukçular yetiştirip türkiye'mizin adalete yönelmiş, çoğulcu demokrasiyi benimsemiş bir hukuk devleti olduğunu görmek... ülkeme barışın geldiğini görmek... daha ziyade, bunların olmasında bir nebze de olsa katkım olduğunu bilmek, katkı sağlayabilmek...
sonra, gönlü çok güzel bir kadınla birlikte olmak istiyorum... ona benzeyen minnoş bir kızım olsun istiyorum... bir de bana benzeyen bir oğlan çocuğu ^^ tabi evvelinde, onunla güzel bir yaşam paylaşmak... mutlu olmak... aşık olmak... gerçi, fal bakan bir arkadaş (aslında inanmam ama, etkileyici idi o günkü seans :p) ve o gün "sende başarı ve para görünüyor soslu, ama sen aşk adamısın ancak aradığın o aşkı ömür boyu bulamayacaksın ne yazık ki..." demişti... sanırım ona inanıyorum artık... para ve başarı konusunda çekimser bir tavra karşın, aşk konusunda dediğim gibi artık inanmaya başladım o gün denilenlere...
bunları neden anlatıyorum? bilmem, zülfü dinlerken bu şarkıda biraz düşüncelere daldım da, klavyeye değince parmaklarım, susmadılar... anlattıkça anlattım...
yemyeşil gözlerin'i çok özledim...
gözlerin, bu gece çok uzaktan geçen bir gemi
ve ben artık sadece
şarkılara sığınıyorum bir ömür boyu... -
zülfü livaneli'nin 50. sanat yılı dolayısıyla yeni türkü'nün yeniden yorumladığı parça. derya köroğlu'ndan başkası okuyamazdı zaten bu denli. aranjesi desem alıştığımız yeni tükü tadında, e daha ne olsun! -
kuşların cıvıltı sesi gelir gözlerinden.
hele ki gözlerinin içi,
çocukların neşesi, umudun rengi
gelecek baharın habercisi. (k.a.o.a.)
gözlere takık bir insan olduğum için şarkının sözleri beni iyi ve kötü anlamda fazla etkiliyor. ne zaman dinlesem ruhum bedenimden ayrılır gibi hissederim ve her defasında bana ilham verir.
tanım: zülfü livaneli' nin en çok sevdiğim şarkısı. -
lisedeyken bir sevgilim vardı. uzun yıllar da ilişkimiz oldu. şarkımız buydu. ne zaman dinlesem, onu değil de, o günleri, o günkü duygularımı hatırlarım.