1. insanlar güç konumuna "bu gücü doğru yönlendirecek olan benim" diyerek veya "sensin" denilerek geçiyor. buna inandıktan sonra ister istemez insan despotluğa evrilir. hatta bir komutan "siz de yönetici diye geçiniyorsunuz" diyerek siyasi yetkilileri alaşağı da edebilir fakat bu onu iyi bir dış politikacı haline getirmez. böyle şeylerde liyakat esastır, ancak insan eskiden layıktı ise bile şimdi olmadığını kabul etmekte zorlanır.
  2. lenin yarrağı yiyenlerin bir türlü anlamadığı olgu.

    dindarı, antikapitaliş müslüman bilmemneye tutunur, solcusu sırrı der.

    insan, gücü elde ettikten sonra öze yaklaşır. özündeki uçluk ortaya çıkar. bu da ona destek aldıkça coşturan sonsuz bir ego pompalar.

    yetkiyi alana kadar "ılımlı" insanı oynayanlara inanan salaklar yüzünden insanlardan soğudum.