keyifle okuduğum kitap.

isminden dolayı çok uzun geçen bir gün gibi bir beklenti doğmadı değil ama daha çok bir gün içerisinde hayatın iz bırakan detaylarının film şeridi gibi göz önüne getirilmesini hikaye ettiğini söylemek daha doğru olacaktır.

yalın, akıcı ve samimi bir anlatım var. bozkır yaşamının yanı sıra doğaya ilişkin bir çok güzel tasvir var.

içerisinde sonunda birbirine bağlanan temelde iki anlatım var. ancak bu temel iki ayrı konunun birbirlerine bağlantısı biraz olmamışlık hissi uyandırıyor. bilimkurgu yönü merak uyandırsa da bu konudaki merakınız havada kalıyor. bu temel konuların dışında da bir çok hikaye ve destan var içerisinde. bu açıdan tek düzelikten ziyade renkli ve kapsamlı bir anlatım içeriyor.

!---- spoiler ----!

ana karakter olan yedigey ve karısı çok yerinde oluşturulmuş, hani o "insan olmak" deyiminin vücut bulduğu karakterler. varlıklarıyla; okuyamasalar da hayattan aldıkları ve hayata verdikleri ile insan olmanın değerine yaraşır tutum ve davranışlarıyla, sadece okumuş olmanın değer sayılmasına ince bir eleştiri.

kitabın başındaki tilki ve sonundaki beyaz kuş hikayelerinin daha uzun sürmesini isterdim ve hikayeyle olan bağlantısının daha sağlam kurulmasını dilerdim. aytmatov'un stalin dönemine olan eleştirisi de açık şekilde hissediliyor.

abutalip'in hikayesi ise romanın en sevdiğim kısmı oldu. ülkemizde yaşanan acılar ve benzeri birçok olay nedeniyle maalesef yabancı olamadığımız acılı bir hikaye söz konusu.

!---- spoiler ----!