1. güvenmek çok zordur ama en zoruda güvenipte güveninin boşa çıktığını görmektir. herkese güvenmemeyi öğreten insanlar olur herkesin hayatında. ya saflığından herkese güvenirsin ya da aptalsındır.... güveninizi boşa çıkarmayan insanları hayatınızda tutun...
  2. önüne "yeniden" gelmesi gerekmediğinde kolay yapabildiğim şey (bkz: halo etkisi) . ama bir insandan şüphe duymaya başlamışsam "gri beyin hücrelerim" çalışmayı bırakmıyor :)
  3. güven ve ihanet biri olmadan diğeri anlam kazanamaz. ihanete uğramamış birisi güven nedir güvenmek nedir bilemez. işte bu yüzden ilk güvenimiz bir nevi tekrar güvenimizdir. tekrar güvenmeye hayatla başlarız çünkü insan hayata güvenmeden yaşayamaz; ya ölmeyi bekler umutsuzca ya da kendini öldürür. ilk ihanete uğrama bir uyanıştır, artık gerçekle yüz yüzedir insan ve gerçek katlanılmaz acılar verir. belki de bundandır güvenin hayattaki en acı verici şeylerden biri olması...

    edit: imla
  4. bundan sonra ancak kendime duyacağım his.