1. cüzdanımı kaybettim yakın zamanda. bütün banka kartlarım, tüm param gitti. napacağımı bilemedim arkadaşımı aradım. hemen geldi hem para getirmiş hem taksiyle gittik kaybettiğim yerlere baktık. zaten diyordum da o an yine ve yeniden dedim ki ya ben böyle güzel insanlar nasıl bulmuşum? neyse sonra biri cüzdanımı bulmuş, içinde hep gittiğim bi yerin kartından bana zar zor ulaşmış. hiç gelmez diye düşünürken, bir de panik olmuşlar içinde şöyle paranız var böyle paranız var alabilir misiniz diye. ben de şans bu ya şehir değiştirmek üzereyken aldım haberi. yine aynı arkadaşımı aradım gidip alır mısınız dedim. hiç ikiletmediler, bugün almışlar bi de fotoğraf atmışlar birlikte. ya siz ne güzel insanlarsınız diye gözüm doldu fotoğrafı görünce. ben ne şanslıyım, siz ne güzelsiniz. az ve öz. dost mükemmel bir şey. ay çok seviyorum sevgim içime sığmıyor. neler söylesem yetmezmiş gibi sevgimi anlatmaya. sadece iyi ki.
  2. bir sürü can sıkıcı olayın içinde telefona gelen kargo mesajı ve gidince çok sevdiğin insanlardan mutluluk dolu minik bi kutu almak. hem de dünyanın en güzel notlarından biriyle. aile güzel şey.

    bir de kilometrelerce uzaktaki arkadaşın tam mutsuzken ve uyuyakalacağın sırada araması, saatlerce havadan sudan konuşmak ve telefonu kapattıktan sonra yüzünün güldüğünü fark etmek.
  3. cuma günü arkadaşımdan yurda dönüyorum, yağmur başlamış ama nası yağıyor böyle sert sert. şemsiye verdi bana, ben de nefret ederim kullanmaktan. neyse aldım baya sırılsıklam olana kadar açmadım, sonra yağmur sertleşip yüzümü acıttığından açmak zorunda kaldım. o sırada bi rüzgar başladı böyle elimde sağa sola savruluyor şemsiye beni de etrafında döndüyor. ben gülmeye başladım, beni gören de gülüyor falan. şimdi aklıma geldi evde şemsiye görünce, yine gülmeye başladım.