teoride romantik olacağı düşünülerek kurgulanan, ama pratiğe dökülürken hezeyanla sonuçlanan nice hikâye vardır kim bilir? işte onlardan birinin şöyle vuku bulduğu anlatılır durur bir şehir efsanesi misali:


yurtta kalan sevgilisine romantik bir gece yaşatmak isteyen gencimiz, yurt penceresinin karşısındaki yola gecenin bir yarısı kalp yapıp - ki bunu yola benzin dökerek yapıp daha sonra benzini ateşe verecektir - içine "seni seviyorum" yazmayı kafasına koymuştur.

gece olunca ilk iş akaryakıt istasyonuna gidilir. makul miktar benzin alınmak istenir. fakat pompacı, bidonla benzin almanın yasak olduğunu söyleyerek vermez. başka bir akaryakıt istasyonuna gidilir o da vermez. benzin verilmeyince yerine mazot alınır.

hedef binaya, yani öğrenci yurdunun karşısına gelinir ve planlandığı gibi yola mazot dökülerek kalp çizilir. çizilen kalbin içine de fosforlu kalemle "seni seviyorum" yazılır. işi biten asistan arkadaş görülmeyeceği bir yere alınır. sevgili telefonla aranır. n'aber nasılsın faslı geçilip, sürprizi görecek şekilde yurdun camına çıkması istenir. tam o anda o bir taraftan pencereye doğru ilerlerken, çakmak çakılıp yola dökülmüş mazota tutulur. ama mazot tutuşmaz. sevgilisi cama çıkmış bekliyordur, ama mazot bir türlü yanmaz. sevgilisi hâlâ bekliyordur, ama lanet olası mazot bir türlü yanmaz...

!---- spoiler ----!

çünkü, mazot çakmak çakılarak falan tutuşturulamaz, o şekilde yanmaz efendim.

!---- spoiler ----!