-
annenin çemberinin kokusudur. -
bir zamanlar sevgilinin kokusuydu.
ha bir insan huzur koka koka hayatınıza sıçabiliyormuş, orası ayrı. -
islak hamburger kokusu. bir de deniz , yeni biçilmiş çimen ve yağmur sonrası toprak kokuları. -
anne, bebek, sevdicek, deniz kokuları. daha birçok koku var da ilk aklıma gelen bunlar. -
eskinin kokusudur. eski olan, güzel kokar. anne, kitap, hatıra kalmış köşe bucaktan çıkan eşyalar...
somut bir şey olmasına da gerek yok. anılar bu yüzden güzeldir mesela.
öyle ya, güzel kokmasaydı anılar, burnumuzun direği sızlayıp gözlerimiz dolar mıydı? -
kışın bizimkiler bir kaç gün kalıp gittikten sonra yataklarını kaldırmıyordum. annemin giydiği pijamaları giyiyordum önce sonra giriyordum yatağa.. bizimkiyle çok uyumsuz olsak da, ben kazık kadar olsam da... o koku için, kokuları için ..
sonra güzineyi yakar arada patates atarım. yanmaya başlar ufaktan; olmuştur. kabuklarıyla yerim ve o koku...
kokulu yeşil incir var, özellikle reçeli.. içimi açıyor o koku da...
bahçeden maydanozları toplayıp ince ince kıymaya başladığım anda ortaya çıkan koku..
bir de elime genelde bakım için kullandığım menekşe yayı var. bazen saçlarıma da sürerim... -
sonbahar sever olarak,
yağmur ve toprak kokusunu severim küçüklüğümden beri, lakin istanbul'da artık hiç mümkün değil mecburen ormanlara kaçıyoruz bizlerde artık.
birde eski sevgilinin durumları vardırki oraları hiç açmıyorum. -
büyükannem -
yeni bir kitabın sayfalarını karıştırırken gelen o koku huzur verir insana ve insana o kitabı bir an önce okuma isteği verir. -
bebeklerin ten kokusu kesinlikle. bir bebeğin boynunu koklayarak öperken huzur gelmediğini kim söyleyebilir