-
bir zamanlar sevgilinin kokusuydu.
ha bir insan huzur koka koka hayatınıza sıçabiliyormuş, orası ayrı. -
sevdiğiniz kadının saçının kokusu. üstüne tanımıyorum. -
anne, bebek, sevdicek, deniz kokuları. daha birçok koku var da ilk aklıma gelen bunlar. -
eskinin kokusudur. eski olan, güzel kokar. anne, kitap, hatıra kalmış köşe bucaktan çıkan eşyalar...
somut bir şey olmasına da gerek yok. anılar bu yüzden güzeldir mesela.
öyle ya, güzel kokmasaydı anılar, burnumuzun direği sızlayıp gözlerimiz dolar mıydı? -
kışın bizimkiler bir kaç gün kalıp gittikten sonra yataklarını kaldırmıyordum. annemin giydiği pijamaları giyiyordum önce sonra giriyordum yatağa.. bizimkiyle çok uyumsuz olsak da, ben kazık kadar olsam da... o koku için, kokuları için ..
sonra güzineyi yakar arada patates atarım. yanmaya başlar ufaktan; olmuştur. kabuklarıyla yerim ve o koku...
kokulu yeşil incir var, özellikle reçeli.. içimi açıyor o koku da...
bahçeden maydanozları toplayıp ince ince kıymaya başladığım anda ortaya çıkan koku..
bir de elime genelde bakım için kullandığım menekşe yayı var. bazen saçlarıma da sürerim... -
manolya , hanımeli, bir de sabahın erken saatlerinde deniz kokusu -
ateş başında o ilk ateşin yandığı an
tarifsiz -
sevilen kişinin boynuna yüzünü gömdüğün an duyduğundur. -
bebek kokusu.
parfümü olsa çok satılacaktır, varsa da değeri bilinmiyordur. -
çimen kokusu ve yeni yıkanmış nevresim kokusu. ikisi de çocukluğumu hatırlatır. gün boyu çimlerde top oynar yorulunca yatar gökyüzünü izlerdik. ne zaman duysam o kokuyu çocukluk yıllarım gelir aklıma. bir de annem nevresimleri makineden çıkarttıktan sonra asmadan önce bir kenara koymuşsa mutlaka üstlerine atlardım. içime çekerdim o kokuyu. serin ve yumuşacık nevresimler içinde annem beni görene kadar dururdum.
herhangi bir kış meyvesi kokusu. portakal, mandalina vs ne olursa. kış akşamları ailecek oturup meyve yediğimiz günleri hatırlatıyor bana. o zamanlardan beri tüm aile bir arada olamadık doğru düzgün. biri işe başladı birinin okulu oldu. ben o akşamları hep özledim.
çok güzel bir çocukluk geçirmedim belki. ama sevdiğim insanlarla en fazla vakit geçirdiğim zaman çocukluk yıllarımdı. o yüzden o yıllar bana çok huzurlu geliyor. tabi onları hatırlatan kokular da huzur veriyor.