-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (8.94)
dünya şiirinin başyapıtı "ilahi komedya", dante'nin cehennem'e, araf'a ve cennet'e yaptığı düşsel bir geziyi destanlaştırır. "ilahi komedya", 14233'e ulaşan toplam dize sayısı ile, şiir tarihinin en uzun soluklu şiiridir. dante'nin 1300 yılının 7 nisan perşembe gecesi başlayan gezisi bir hafta sürer, dante'ye cehennem ve araf yolculuğu boyunca latin şair vergilius rehberlik eder. araf'ın tepesinde vergilius yerini, cennet'te dante'ye rehberlik edecek olan beatrice'ye bırakır. dante, beatrice'yi ilk kez gördüğünde kendisi dokuz, beatrice sekiz yaşındadır. dante, ömrü boyunca beatrice'ye bağlı kaldığı gibi, düşünce dünyasının da esin kaynağı olur beatrice. vergilius'un aeneis destanını örnek alan ve sıradışı bir aşka mitoloji, tarih ve kutsal metinlerle de desteklenen gerçeküstücü bir ortamda yakılan bir ağıt olarak da değerlendirilebilecek olan "ilahi komedya"nın, tarih ve felsefeden dinbilime, gökbilimden geometriye uzanan bir ansiklopedi niteliği taşıması da bir başka özelliğidir. oğlak yayınları, eksiksiz ve ilk kez şiir olarak türkçeleştirilen "ilahi komedya"yı gururla sunar. (kitap bilgileri idefix'den alınmıştır.)
-
üç kitabın da son kelimeleri "yıldızlar" dır. -
turkçe'de hangi yayinevinden okunması iyi olur? merak ettiğim bir seri. bilgilendirilmek için bekliyorum. -
dan brown - inferno kitabı sayesinde ilk kez adını duyduğum şiirdir. okumadım ancak okuyanların söylediğine göre anadilinde okumak çok daha zevkli ve bir o kadar da zormuş. -
cehennem-araf-cennet üçlemesinden oluşur. dante büyük aşkı beatrice'i ebedi kılmak üzere bu kitabı yazmıştır. dante beatrice'i hayatında yalnızca iki defa görmüştür ki ilk gördüğünde kendisi dokuz yaşındadır. ikinci ve son kez gördüğünde ise yirmi bir yaşındadır ve beatrice evlenmiştir ancak beatrice genç yaşta ölür. dante evlenmiş olmasına rağmen onu unutamaz. gerçek hayatta tam tersi olsa da kitapta en sonunda dante, beatrice'ine kavuşur. -
kitabın en enfes cildi 'cehennem'dir. dante 'cehennem'ine davet ettiği ünlü şahsiyetler konusunda bonkördür. -
william blake'in, epik şiiri için çizdiği 100den fazla illüstrasyon da vardır. taschen yayın evinin bu illüstrasyonları birleştirdiği kitap oldukça harikadır. ayrıca, dali'nin kitap için resmettiği tablolardan oluşan sürreal bir serisi de vardır. -
manga versiyonunun türkçesini yordam kitap'ın bastığı eser. (*:nickime bakıp utanmadan kolaya kaçtığım doğrudur ;p) -
bircok polisiye yazara ilham veren basyapit. bir ara polisiye yazarlarda modaydi dante'den alinti yapmak. okudum, sevdim ama aklimda keskin bir cumle yada tasfir yok. duz yazi olamamasi bir etken olabilir, tur olarak siirin bende etkisi o an yasanandan ibarettir. okurken hissederim, hayal ederim. yasadiklarim orda kalir, duz yazilar daha etkili bende. cehennemin girisinde yazan "iceri girenler disarida birakin her umudu" sozu de yine bir romandan aklimada kaldi. neyse uzatmayayim okuyun seveceksiniz, gorsellik istiyorsaniz animesi yapilmisti gayet basariliydi. bulabilirseniz izleyin. -
pek çok yazarın okuduğu en önemli metinlerden biri sayılan bu yapıtın ilk bölümü cehennem etkileyici uzuvlarıyla okurunu saran bu metinde okura dahi nostalji yaşatan bir bölüm vardır.
dante henüz cehenneme girmeden önce, vaftiz olmayan iyi yürekli insanların bulunduğu bölgeye girer. cenneti belki hak eden ama vaftiz olmadıkları için bunu kaybedenlerin olduğu yerdir. aslında ustalara, tarihin iyi yürekli pek çok kişisini içinde barındıran bu bölgede ozanların en büyüğü homeros, felsefenin babaları aristotales, platon, sokrates, truvalı hector, eyyübilerin kralı salahaddin ve rönesans aydınlanmasını sağlayan islam filozofları bulunmaktadır. dante burada vergilius'un yanında heyecandan kıpır kıpırdır. kitaptaki üç bölümü daha çok siyasi ve dini etkilerle şekillendiren dante'nin öznel yargıları tabi ki bu etkindir fakat unutulmamalıdır ki bir hristiyan olarak yazmıştır bu eserini.
dante'nin, roma döneminin efsanevi şairi vergilius ile birlikte, cehennem'in günahkar ruhları arasında yaptıkları yolculuk içerdiği pek çok anlamda döneminin yargılarına bağlı. cehenneme yolculuk dante dönemi floransa'daki politik savaşlar, kilise ve krallık yandaşları arasında yaşanan çekişmeler, bir takım kişisel husumetlerle kendini gösteriyor. cehennemin alt dairelerinde acılar katlanıp dururken rehberi vergilius'un yanında günahkarların çektiği acılar dante'de de bir korku oluşturur. cehennemin her katında günahkar ruhların bir kaçıyla konuşur, yer yer yaptıkları nedeniyle onları suçlar kimi zaman da anlamaya çalışır.
fakat cehennemde anlaşılacak bir şey yoktur. tüm kasvetiyle iblislerin oyuncağı olan bu günahkar ruhların hepsi günahları ile biçimsel bir cezaya kurban gitmişlerdir.
araf ise dante'nin karşılaştığı insanlara yeryüzü dünyasına geri döndüğünde dualarını esirgemeyeceği ve onların sevdiklerine verdiği sözlerle geçer.
aslında bu eser dante'nin ilham aldığı vergilius ile aşkını hep içinde tuttuğu beatrice için yazdığı bir metindir. son derece iyi yürekli bir insan olmasından mütevellit sevdiği ile tekrar buluşmak üzere cennetin kapılarına doğru çıktığı yolda beatrice görünür görünmez dante'nin en sevdiği şair vergilius ortadan kaybolur. dante bu bölümde ağlar, belki de iki ödülün de yan yana gelmesi bir hayli fazla olduğundandır bu. -
kimi edebiyat tarihçilerine göre dante bu yazını cennet bölümü için yazmıştır. dante ' nin amacı cennete ulaşmak ve huzur ' u bulmaktır. burada huzur kelimesinin anlamı oldukça mide bulandırıcıdır çünkü var olduğunuzda size verilmeyen , varlığınız devam ettikçe de saklandığı bok çukurunu bulamadığınız huzur dante için yaratılış katliamı ile birebirdir. yaratılış katliamında son kalanların yaşam hakkını elde ettiği gibi , dante huzuru elde edememiştir. bu yüzden cennet = huzur eşitliğinin arayışında yolculuk eder.
bazı , birçok , sayısız veya sayılı insana göre kurgu , ancak bundan öte gerçek bir yansıtma olan bu yolcukta dante araf'ta kalır. belki üçlemede bunu belirtmez ancak geldiği ormanda kayboluşu ile gittiği cennet arasında kalan herşeyde araf'tadır. orada kalmıştır ve huzur onun için olması gereken değil , olmaması gereken bir şekilde geldiği için sanırım dante bu yolculuğu ve yazını araf için yazmıştır. çünkü huzur'un varlığının bulunduğu yerde yazın olmaz , elde edilen huzur o var'lığa aittir , paylaşılmaz. belki dante tüm bu yolculuğu , bunun acısını tıka basa yemek , mideye indirmek ve araf'ı hazmetmek için yazdı. kim bilir oradan hiç çıkamadı , belki de huzur'a dair bir teselli adına son sözleriydi.