-
insan neden kışı sever ? neden kışı seviyorsun ? mal mısın kar kıyamet ne yapıcaksın ki ?
bu sorular gerçekten cevap verirken bile huzuru hissettiğim sorulardı. bugün gelen yağmurla tekrardan cevaplamak zorunda kaldım. madem öyle başlığını da gireyim dedim.
öncelikle aslında yazı sevmediğim için değil , kışı çok sevdiğim için böyle diyebiliyorum. yoksa kim sevmez biraz dinlenmeyi biraz tatili yüzmeyi eğlenmeyi ?
kışa giriş aylarında , eylülde , ekimde yaşadığım o huzuru hiçbir zaman hissetmiyorum çünkü. ne çok soğuk ne çok sıcak ancak birazcık serin havanın yüzüme yüzüme yüzüme çarpmasınj seviyorum. uzun süren bir sıcak bunaltının ardından giyilen hırkaların rahatlığını seviyorum. uzunca bir moladan sonra yavaş yavaş başlayan yoğunluğu seviyorum.
o aylar bitiyor. yavaş yavaş kışa doğru adımımızı atıyoruz. şiddetli yağmurlar ve kar fırtınaları başlıyor. orada da üşüme hissini seviyorum. yağmurun sesini , o ses eşliğinde kitap okumayı , yapmam gereken ne varsa onu yapmayı seviyorum. hiçbir zaman evimizde bir klima ya da merkezi ısıtma olmadı. ayaklarımın altı öyle şeylerle ısınmadı. bizde en rahatından kömür sobası vardı hep. yakardık. geçerdik arkasına uzuuun uzun otururduk. onun arkasına geçip de uyumadan durabilene helal olsun :)
bu yüzden kışı seviyorum. bu yüzden kışı daha çok seviyorum.
kış candır. kışı sevin. -
dışardan içeri girdiğinde annenin yaptığı çayın çok lezzetli olması, sana sarılan kardeşinin sıcaklığını hissetmek, bi mekanda camdan kar tanelerinin düşüşünü izlemek, en çirkin şehirlerin bile karla örtünunce guzel olması, sevdiğin bir insanla hiçbir şey konuşmadan sadece ayaklarının yere basarken çıkardığı sesi duyup yurumek
az şey mi be. -
benim için, toplu taşıma araçlarının ter kokmaması veya görece daha az kokması, sokaktaki seslerin farklılaşması ve daha az gürültü, insanlar sokaklarda oturamadığı için sokakların daha az pislenmesi, sineklerin ve böceklerin görünür halde olmaması, aslında hep var olan yoksulluğu normalde hatırlamayan insanlara kendi üzerinden hatırlatması gibi söylemlerle cevap verilecek sorudur. -
sevgiden bence
soguk hep kar kapli her yer.bir yerden eve ulasmaya calisiyoruz sonra hayallerle beraber sicacik o huzur sicaklik kapliyor ilik ilik her yani.en guzeli de cibildak ayaklari petege dogru uzatmak cok yaninca cekmek o his sonra ayaklarimiz petekteyken de gokyuzune bakmak lapa lapa kar izlemek ve tir tir sogukta disarda olmadigimiza şükretmek ^^ -
dışı beyaz örtüye dönük bir pencerenin buğusuna onun adını yazmak için...
(+görme ihtimalini umursamasız) -
bir örnekle açıklayım. arkadaşıma terlik almak için boyner'e girdik kış sezonu açılmış botlar satılmaya başlamış. bi tarafta zevksiz, aşırı renkli, asla saygı duymayacağım terliğimsi, sandaletimsiler... diğer yanda taş gibi, deri, karizmatik botlar.
yaz zevksizlerin mevsimi kesinlikle zevksizlerin mevsimi. o cıvıl cıvıllık fazla geliyor bana. hiç asil değil hiç.
bi kere penye herkesin üzerinde penye var deliriyorum.
terliğe saygı duymak? -
farklılığı seviyordur. kat kat giyinmeyi, üşümeyi seviyordur. beyazı seviyordur. kardan adamı seviyordur. yalın olanı seviyordur. işıltılı değil de kendi gibi olandan yanadır.
moda anlamında bakacak olursak kış daha şık olmayı, birden fazla parçayı birleştirme imkanı sağlar.
iletişim anlamında bakacak olursak kış akşamlarının kestane, çay muhabbetleri başkadır. daha güzel sohbet kurulmasını sağlar. daha çok bir araya getirir.
estetik zevk kısmı değişir ama doğanın en yalın halini izlemek, çıtır çıtır yanan odun ateşine, kestane kokusuna, çaydanlık dumanına karşı başka bir tat verir.
kar topuyla oynamayı, kelebek yapmayı kısaca içindeki çocuğu beslemekten yanadır.
tabii kış kimine huzur kimine derttir ama kışı seven biri olarak bunları düşünüp durduk yere saydıklarımın tadını kaçırmayacağım.
kış iyidir.
kışı sevin. -
karda yürürken çıkan gıcır gıcır ses yüzünden.. -
kış temalı kitap görünce bile mutlu olan ben kışı nasıl sevmem ki? baharın gelmesiyle kaybettiğim mutluluğum, samimiyetimdir kış. buz gibi soğuktan sokaklardan sonra evin kapısını açınca yüzüne vuran sıcaklığı seviyorum, doya doya sarılmasını, portakal kokusunu, kötü manzaraları yok eden karı, rahatlatan yağmuru, soğuğa aldırmadan yanıma gelen gerçek dostlarımı seviyorum. yaz gibi sırnaşık, boğucu ve sahte değil de daha gerçek, daha samimi ve daha ciddidir kış mevsimi. belki de herkes biraz daha insan olduğu için seviyorumdur. soğukların bel büktüğü dönemler de "allah yokluk çekenlere yardım etsin" temennileri ayyuka çıkar" temmennide bulunanlarla birlikte yardim eden kahramanlar da çıkar ortaya. aralık doğumlu biri olarak dört gözle bekliyorum kendisini. çok bekletmesin lütfen.
güzel günler kışla gelir... -
kisin kat kat istediginiz kadar giyinebilirsiniz ama yazin kat kat soyunamazsiniz bir yerde durmak zorundasiniz o yuzden kisin yeri baskadir.