-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (10.00)
cahit zarifoğlu'nun şiiri bunca anlaşılmaz, kapalı ya da zor anlaşılır bulunmasına rağmen, şimdiye kadar hiçbir aklı başında şiir okuyucusu (eleştirmen ya da okuyucu olarak) bu şiirleri reddetmek, yok saymak cesaretini gösterememiştir.
-rasim özdenören-
cahit zarifoğlu'na ait hangi metin olursa olsun, o'nun dünyasına, bir iklime geçer gibi girerseniz. yeni bir iklime girmenin ne gibi etkileri oluyorsa, nasıl değiştiriyorsa insanı öylece değişirsiniz.
-alim kahraman-
kendinden sonra yazmaya başlayan genç müslüman şairlere, hangi özellikleriyle yol göstermiş olursa olsun, o'ndan sonrakiler, o'nda ders alınacak bir taraf bulacaklardır. hem şiirin kendine mahsus kaliteleri bakımından, hem müslüman bir şairin dünya hayatındaki temayülleri bakımından.
-ismet özel-
cahit zarifoğlu o hale gelmişti ki, kendi dünyası içinde bir şiir dili kurmuştu ve bunu çok iyi kullanırdı. yani şiire, o anlatılmaz olana ait bir durum çıktığı zaman, bir algılama olduğu zaman, onu hemen anında şiire döküverirdi.
-erdem bayazıt-
kanaatimce cahit'in şiiri belli bir kalıp içerisinde hemen formüle edilebilecek, anlatılabilecek bir hüviyet taşımıyor. cahit, eski tabirle şair-i maderzat, anadan doğma şair idi.
-akif inan-
türkçe'de hem ahenge ulaşmak hem de duygu iletişimini sağlamanın belki de en çetin bir şairlik görevi olduğu günümüzde, bir de buna 'avucunda kor tutmayı' eklemişti. 'hâl'ini iyiye doğru sürekli yüceltirken, 'şiir'ni de yeni 'hâl'ine uydurma savaşımında idi.
-prof. dr. hüseyin hatemi-
ece ayhan'a sordum, ona göre "cahit zarifoğlu" şiirde yapı sorunun en iyi kavramış bu konuda örnek gösterilebilecek sanatçılardan biri. kolsuz bir hattat'ta da ayrıca belirtmiş bunu.
-cemal süreya-
cahit zarifoğlu'nun şiirini ve düzyazısını o uzaklık, ayrılık gayrılık içinde ancak kendi uzlet köşemden izleyebiliyordum. kamplaşma havasında kendine yer bulamayacak bu ince şiir, kapalı ama mutlaka sanatkârca düzyazı, kendine özgü değerleri daima korurdu.
-selim ileri-
cahit zarifoğlu'nun şiiri, bütün diğer yapıp ettiklerini de, hatta müstear adla yazdığı 'okuyucuya cevaplar'a varıncaya kadar bir çok şeyi aydınlatan veriler olarak alınabilir sanıyorum. bu şiir, insanı çok yalın halinde kavrayan bir şiir.
-nâbi avcı-
(tanıtım bülteninden)
-
cahit zarifoğlu, hakkında incelemesi de bulunan rilkeden oldukça etkilendiğini düşündüğüm özgün ve derin bir şairimizdir.
(bkz: ölü atlar - cahit zarifoğlu)
(bkz: sevmek de yorulur - cahit zarifoğlu)
(bkz: aylak göz - cahit zarifoğlu) gibi şiirlerinin yer aldığı bu kitabı da imgeseverlerin taleplerini kesinlikli olarak karşılar düşüncesindeyim.
kendi dizeleriyle baş başa bırakayım sizleri kitaptan:
!---- spoiler ----!
gece zangır zangır titreyerek
yorgana bir hal gelir uykuda bir şey gerilir
(komşu dağ derinde mi
mezarlar kuşatıldı ölüler baskınla mı alındı
bana verilen portakala ne oldu
çıldırdı mı) bilemem
çocuğum öyle uyur öyle uyanırım
ne korkunç bir iklimdi çocukluğum
uyku yansın yürek meçburlansın
beden bedende artmaya can bedeni aşmaya
ağız ilk şanlı yemek
olan ölümü
başlasın anlatmaya
iz sürmek bundan gerek
ok ize düşmüş kemiği deşmişti...
!---- spoiler ----!