1. geçen sene, kabataş olayının tartışıldığı programda iftiracılardan elif çakır denen şahsiyeti yerlebir eden cesur yürek gazeteci. hepsinin tahrik ve yalandan dolayı hapse girmesini savundu, şirin payzın aptal aptal dinledi.

    bu
  2. nereden nereye geldiğine inanmak güç.
    şöhret dağılmasına uğramazsa yıllardır boş olan araştırmacı gazetecilik eksikliğini doldurabilir.
    gene de halen uğur mumcu eksikliği devam ediyor.
  3. sol framede görene kadar yazışmalara bakmamıştım. ama gördüğüm kadarıyla karşımızda ısrarcı, istediğini elde edemeyince kabalaşan -ki bu kabalık nereye kadar uzanıyordur meçhul- biraz ününe güvenen tipik bir erkek görüyoruz. ısrarcı, tacizkar, hayır da anlamayan bir erkek türü daha. tamam kabul. yolsuzluk, rüşvet, terör örgütleriyle bağlantı, entrika, kumpas gibi artık görmeye ve duymaya alıştığımız hiçbir şey hiçbir bağlantı yok. bunlar özel hayatın ifşasıdır. o da kabul. ama ismail saymaz senin bu yaptığın tacizdir, şiddettir. asılmak, yürümek gibi tabirlerle bunu masumlaştırmak abesle iştigalden başka birşey değildir. yani ismail sen de bildiğimiz odun adamlardan biriymişsin işte...