!---- spoiler ----!

öncelikle filmdeki her bir kimseye sen de haklısın dedirtecek kadar herkes açısından trajik bir senaryoyu yazan ve bize masumu en başından gösterip empati kurduran senariste ardından içinin acısını bize her sahnede hissettiren mads mikkelsene sonra da özellikle sorgu sahnesi ve lucasın kucağındaki sahnedeki muhteşem oyunculuğu için klarayı oynayan velede bir de onca acıdan sonra kucaklama sahnesindeki merhameti şefkati için karakter lucas a kocaman kocaman alkış. keşke her çocuk lucas gibi iyi insanlarla karşılaşsa. filmi linç kültürü konusunun gerginliğine ek olarak anaokulu ve ergen grubuyla çalışan bir psikolojik danışman olmanın ek gerginliği ile de izledim. anaokulunun gıcık ve donuk müdürüne herkes kadar kızamadım o yüzden. zira istismar şüphesi ile görüşürken ne olur çıkmasın çıkarsa ne halt ederim bilmiyorum diye ne dualar ediyorum bir ben biliyorum. verdiği karar hızlıydı ama zavallı doğru inandığını yaptı. böyle de bir film işte sakin sakin ilerlerken yay gibi geriyor insanı.izleyin izlettirin bin bir konu üzerine düşünüp dünyanın pisliğine lanet edin.

!---- spoiler ----!
edit yorumum hakkında mesajla güzel bir eleştiri yazan yazarın mesajını birazdan cevaplarım derken kaybettiğim filmdir ne yazık ki tekrar ulaşırsa mutlu olurum