gökhan türkmen'in en huzurlu şarkısı galiba. ilk on saniye, sonrasında kendi sesi, son saniyelerde duyulan kalp ritmleri... kalp hastalarına ithafen söylediğini duyduğumda çok etkilenmiştim, o sıralar babam kalp ameliyatı olmuştu, aralıksız dinlerdim.

ayaklarımın sesini duyuyor musun?
sana gelen bir çift tak sesiyle serinlerinde sabahlıyorum
dönüştüğüm her yer iyi yanın
kalabalığının görüntüsüyle yalnızlığımdan utanıyorum

yeni bağırışlarımla sesine özeniyorum
durduğum her yer sana gidiyor
solumda kalbim, sağımda senin kalbin
baktığım her yer sana yansıyor

şimdi yalnızlıktan sonra kaybolanları hatırla
kimdi aldatan hayallerinin tam yanında
şimdi hissettiğin yer derinlerde bir yerde
ben artık yanı başında rüyalarının tam ortasında