kara bela - namık kemal

piyes hakkında kısaca bilgi vermek gerekirse, ‘kara bela’ adlı piyes, beş perdeden oluşur.
sadece geçmişte değil, günümüzde de saray ve saray hayatının iç yüzünü merak eden insanlar için bu yerli dram, ilgi çekici olabilir. eserde bir hadım ağası olan ahşit - aslında hadım değildir - , hint hükümdarı şah’ın behrever banu adındaki kızının lalasıdır. behrever banu sultan, mirza hüsrev’e âşıktır. ahşit ise behrever banu’yu içten içe sevmektedir. ahşit, mirza hüsrev ile behrever banu’yu görüştüreceği bir gün behrever sultan’a tecavüz eder. bunun üzerine behrever banu sultan, düğün günü kendisini zehirler. durumu öğrenen mirza hüsrev önce ahşit’i sonra da kendisini öldürür.
eserin üslûbu da dikkat çekicidir. mehmet kaplan’a göre: “piyesin üslûbu, ne
celâleddin harzemşah’ın üslûbu kadar ağır, ne vatan yahut silistre’ ninki kadar sadedir; ikisi ortası bir üslupla yazılmıştır. imajlar bol kullanılmıştır. sevgi ve hiddet anlarında söylenen sözler mübalağalıdır. namık kemal, burada eserin dışında bir gaye gütmediğinden, vak’a derli toplu, uzun tiratlara girilmeden akar. her söz, her şahsın hüviyetine uydurulmuştur. ‘kara bela’, namık kemal’in yaptığı tezli edebiyatın dışında kalıyor. onun ancak fazla bir te’vil ile kemal’in asıl meselelerine bağlayabiliriz. ihtimal müellif, saraylara alınan ne idüğü belirsiz, aşağı tıynette adamların, gizli gizli neler yapabileceklerini göstermek istemiştir.”
‘kara bela’, genel olarak namık kemal’in en zayıf eseri olarak değerlendirilir. bu piyesle ilgili en dikkat çekici eleştirileri, ‘tenkidât-ı edebiye - namık kemal kara bela münasebetiyle’ adlı eseriyle şahabettin süleyman yapmıştır.