-
son dönemde izlediğim oyunlar arasında açık ara en iyisi. uzun süredir usulden ayakta alkışlanan oyunlar izleyip duruyordum, bu sefer mert turak'ı çok yürekten ayakta alkışladım.
sahne mert turak ile öyle doluydu ki zaman zaman çok kalabalık bir ekibi izlermiş hissine kapıldım. dahası o kalabalık ekibin bir parçası oldum, savaşın ağırlığını omuzlarımda hissettim. yoğun bir efor harcadı sahnede sanatçı, koltuğumda izlerken yoruldum kendisini.
oyuna dair tek eleştirim, sahnenin çok sıklıkla, neredeyse dakikada bir kez, siyaha düşmesiydi. her siyaha düşüşünde ister istemez gözler sahneden ayrılıp salonda, seyirciler üzerinde bir gezdiriliyordu. bir kopukluk yaşanıyordu, en azından oyunun ilk 10-15 dakikasında.
unutmadan mert turak'ın şahane oyunculuğunun yanında dekor, ışık, efektler ve müzik de çok başarılı, oyun ile uyum içinde. sahnede tek bir kişi varken, bir çatışma sahnesi yaratmak çok da kolay bir şey değil. ekip bu işin altından büyük başarıyla kalkmış.
fırsat yaratabilen herkesin gidip görmesini tavsiye ederim. oyunu fatih reşat nuri sahnesi'nde izledim. oyunu ne kadar beğendiysem, salondan da bir o kadar hoşlanmadım. basık, daracık, buna karşın tıklık tıklım dolu bir salon. izleyici kitlesi de sanata, sanatçıya pek saygılı değil gibi. fikrimce oyun daha güzel bir salonda izlenmeli.
fragman -
sevgili, değerli arkadaşım mr curiosity ile beraber izlediğimiz mert turak'ın tek kişilik isimsiz bir askeri ve aynı zamanda bir askeri timi oynadığı düşündürücü ve hüzünlendirici tiyatro oyunu.
oyun savaşı, militarizmi ve askerin psikolojisini sorgulayan sahneler ile bunun yanında oyuncunun çok iyi hazırlanmış dekoru kullanması beni oyuna daha çok çekti.
izlediğimiz isimsiz asker sivilde çok naif bir kişilik ancak o savaş ortamının verdiği psikolojik ağırlıkla beraber uğradığı değişim dikkat çekici.
!---- spoiler ----!
oyunun en sarsıcı sahnelerinin birincisi savaş sahneleri, bu sahnelerde mert turak performansı üst düzeydi diyebilirim sahnede ki o soluk soluğa tek başına biz izleyicilere yaşattığı savaş anını bir tiyatro sahnesinde az rastlanacak türden diyebilirim.
diğer sarsıcı sahne ise savaştan kaçtığı ve kendini en özgür, en mutlu hissettiği anda basmış olduğu mayın ve sonrasında yaşadıkları yine oyunun gerilim dolu dakikalarının geçtiği aynı zamanda da isimsiz askerimizin sinirlerinin yıpranma evresini çok iyi oynayan mert turak performansı vardı.
oyunda çok güzel anektodlar ve sözler geçti not etmediğim için aklımda kalan askerlerin karkuları ile ilgili sizler geçti bir de dünyada toprak altına gömülmüş mayınlarla ilgili sayısal bilgiler verildi.
!---- spoiler ----!
ben oyunu harbiye muhsin ertuğrul sahnesinde izledim ve beğendim. istanbul büyük şehir belediyesi sahnelerinde izleyebileceğiniz herkese tavsiye ettiğim güzel bir oyundu.