-
urganlı olanı en meşhur olan yöntemler. cezayirli vatan hainleri (!) idam edilmeden evvel bir menekşe takılır imiş yakalarına ve yakılan ağıt menekşe kokarmış! takılması tamam da, kokması tamamen hayal mahsulü. yani benim temennim o yönde. umuyorum menekşe kokusuna gark olmuştur ruh ve ölüm bir menekşe bahçesi olmuştur. urgan dedim de; tahriş eder, yıpratır boynu. hele kişinin yüzüne ölmeden evvel jilet düşmüş ise sızlar kişinin şakağı. ne kötü bir ölüm öyle ipin sıktığı boğazda sallanmak.
bir gün kendimi öldürmek bir seçim olarak yazgıma nokta olursa eğer, bileklerimi keser, küvette ak ile al içinde göz karartımı beklerim. bileklerin kesimi temiz bir ölüm. acısız ama kanlı. biz yine de bu yöntemleri sanatsallık olarak görelim, kurgu diye işleyelim. intihar münferit bir olay değil, bir düzine en az. yazıktır, ayıptır, günahtır. -
ergenlikte nereden esti bilmem. muhabbet faslı intihara döndü. bir kız arkadaşım:
eğer intihar edeceksem, gaz içerim ya da soğukta donarak ölmek isterim, dedi. çünkü ikisinde de uyursun, demişti.
gözlerim hayretle açılmıştır eminim. ne kadar deli insanlar var diye! çünkü aklımdan değil intihar, ölmek fikri bile geçmiyordu. buna ciddi ciddi kafa yormuş insanlar vardı ve bunlar benim arkadaşımdı.
ben o güne kadar da o günden sonra da fikrimi hiç değiştirmedim. yaşamak, coşkuyla yaşamak kadar savunduğum hiç bir şey yok! olmadı umarım olmaz...
insanları yok edecek değil yaşatacak yollar bulmalıyız.