-
exlibris daha havalı -
benimdir. adımı ve tarihi yazarım her kitaba. aitlik hissi verir. karalarim, altını çizerek okurum. notlar yazarim. kitabın canını okurum. aradan zaman geçip de kitaplığı karıştırırken hmmm bu kitabı sevmişim derim. -
tarih ve şehir/yer yazmayı severim, daha sonra anısı kalır hem. bazen eski kitapları açıp baktıkça o gün neler yaşadığımı da hatırlıyorum mesela. -
kitapların sayfasını asla katlamayan, kapağını kırmayan, yıpranmamaları elinden gelen özeni gösteren bende yapıyorum bunu. ilk defa bir arkadaşımın annesinin kitabında görmüştüm bu isim tarih yazma işini. o günden beri okuduğum kitapların ilk ya da ikinci sayfasının sağ üst köşesine ismimi yazarım, bir satır altına ise tarihi not düşerim. bunu neden yapıyorum bilmiyorum. bir iz bırakma telaşı belki. -
benim bazı kitaplarımda askerdeki bölük komutanımın ismi ve imzası var. kontrol edip onaylamıştı.
sonradan bakınca ilginç geliyor. -
ex libris gibi bir sanat varken kitaba isim yazmak bana pek de şık gelmiyor açıkçası. okuyup bitirdiğim günün tarihini de ilk sayfaya yazarım. kitabın kenarlarına not almayı sevmem ama sevdiğim kısımların altını mutlaka kurşun kalemle çizerim. arada bir kitaplığımın önünde dikilip rastgele bir kitap seçip altını çizdiğim yerleri ayaküstü okumaktan da acayip keyif alırım.
(bkz: ex libris)
(bkz: kitap alıntıları) -
okuduğum kitapların arkasına ismimi ve tarihini yazıyorum her zaman. ödünç aldığım ya da askerlik gibi yerlerde okuduğum kitaplarda bile, kitabın ismini ve tarihini not alırım ki o kitabı daha sonra aldığımda kitaplığıma koyarken, arkasına not düşüp sahiplenebiliyim kendimce.
birine bir kitabı ödünç verirken de ona söylüyorum bunu, bitirdikten sonra arkasına ismini ve tarihini yaz, benim ismimin altına diye.
burada güzel olan şey, bazı kitaplarda açıyorum arkasını, ne zaman okuduğumu hatırlamanın haricinde, bir bakıyorum kardeşimin ismi var, annemin ismi var, bir arkadaşım okumuş zamanında onu hatırlıyorum.
güzel şeyler bunlar. -
isim tarih ve aldığım şehri yazdığım gibi altına bir de paraf atıyordum. şimdi ex libris im var. ama yine de bu alışkanlığımdan vazgeçemedim -
başka birinin ismini soyismini not aldığım oldu. yıllar sonra kitabı açıp o isme denk gelmemin hoş olacağını düşündüğümden.
bir de ilk sayfasına o ismi yazdığım kitabı birine ödünç veririm de geri almayı unuturum diye ödüm kopuyor -
bir üst boyuta geçip ex- libris yaptırmışlığım vardır. insanın kitapla arasında bir bağ kurması, sahiplenmesi için yapılması güzeldir. hele sahaftan alınan kitabın üzerinde isim ve eski bir tarih bulmak tadından yenmez.