1. kendim yapmam. eğer birine ödünç veriyorsam da uyararırım. hala yapıyorsa bıçaklama ihtimalim olabilir.
  2. bu eylemi yapanın tam ağzının ortasına kürekle vurma isteği uyanıyor bende, bu yüzden yanımda yöremde böyle eylemler yapmayın, yapana mani olun...
  3. kitaplarla aramda duygusal bir bağ olduğu için, çocuklarımın kolunu bükmekle eşdeğer tuttuğum eylem.
  4. bir roman okurken asla, akademik yazılar, araştırmalar, alıntılarla dolu bir kitabı okuyorsam sürekli yaptığım eylem. yazarım, çizerim, kıvırırım, öldürürüm o kitabı ama yine de sayfa sayfa "nerdeydi lan bu" diye aramam.
    kimbo
  5. şahsen yapmadığım bir eylemdir. hatta genel olarak bu tür eşyalara zarar verecek eylemleri gerçekleştirmemeye çalışırım. yine de bir kitap okuyorken kıvrılmış bir sayfa kenarı gördüğümde "biri bu satırları okumuş ve burada durmuş, acaba ne yapıyordur şimdi, nasıl biriydi ki vs." gibi düşüncelerle olayı dramatize edip kitabı unutuveriyorum. yine de siz yapmayın.
    bozuk
  6. kitaplarımı evladım gibi gördüğümden, yapmaya kıyamadığım olaydır. kitapların da canı vardır.
  7. hoş karşılamadığım eylem. kitabın sağlığı yüzünden yapılmaması gereken eylemdir ayrıca.
  8. güzel bir pasajın veya sözün olduğu sayfayı kıvırırım. yıllar sonra o kitabı açtığımda o sayfaya denk gelmenin ve tekrardan okumanın keyfi anlatılamaz.
  9. devamlı yaptığım şey. kitap okurken adeta canına okurum kitabın. değer vermiyorum sayfalara, önemli olan o sayfalardan alabildiğim diyorum.
  10. nefret ettiğim eylem. ayraç da kullanmıyorum kitabı karıştırarak bulmak daha eğlenceli geliyor bana. sayfaları karıştırırken okuduklarını hatırlamak,bazen göremediklerini farketmek kadar güzel ne olabilir ki?