-
çok keyifli oluyor özellikle klasik müzikle. Şehir merkezi gibi bir alanda yaşıyorsanız sokaktan, caddeden gelen gürültülerden kurtulmanın bir yolu. ayrıca istanbul' un bir çok yeri şantiye alanı gibi ve diğer dairelerden gelen gürültüler de olayın tuzu biberi oluyor. bu yüzden takıyorum kulaklığımı mis. İlla ki müzik dinlemek zorunda değiliz yağmur sesi de çok iyi oluyor. rainy mood -
bir türlü başaramadığım eylem.ilkokulda bir arkadaşım vardı okul servisinde her gün kitap okurken müzik dinlerdi.hatta dinlediği müziği söylerdi bir de.bir gün şov mu yapıyorsun tarzı bir şey söylemiştim,bana kitabı baştan sona anlattı,sustum. -
trans müzikler ile beraber kitap okumak kadar guzeli varmı ben mi anormal bir insanım neyse kısa kestim -
güzel de olabilir, kötü de. eğer blues, rock, metal gibi agresif batı müzikleri tercih ediyorsanız kafanız müziğe takılacaktır ve okuyamayacaksınızdır. fakat klasik müzik veya bazı özgün müzik türleri tercihiniz ise, güzel olabilecek eylemdir. şahsen ortaçağ kitapları okuyorsanız (bkz: buz ve ateşin şarkısı - george r. r. martin) richard wagner iyi gidebiliyor. o karanlık havayı (özellikle sur bölümlerinde) daha da bir hissediyorsunuz sanki. wagner'ı bir şey yapmadan dinlerken de kafamda canlananlar hemen hemen ejderhalar, şövalyeler vesaire oluyor zaten. bazen bir şövalye olarak destanlar yazarken bazen bir savaşı izleyen kuş gibi hissedebiliyorsunuz. çok yaptığım bir eylem değil fakat güzel olabilecek bir eylem. -
eğer okuduğunuz kitabın filmi yapılmış ise saundtrack ini dinleyip okuyabilirsiniz. bence okuduğunuz kitapta karakter sayısı ve olay fazlaysa ya kitabı ya da müziği tercih edin olay tatlılıkla çözülsün -
ben kompleks biriyim sanırım, hiper aktif mi diyeyim ya da. tanımlar arasında bilmişlik taslayacak vasfa sahip değilim ama kendi hayal dünyamda bir film çekerim kitaba uygun bir müzikle. pek çoklarının tersine hayal kurmama, kafamda ki karakterleri giydirmeme de son derece faydası olur bunun. ilerde de o şarkıya anarım. ben kitap ve müziğinin çok güzel bir ikili olduğunu düşünüyorum. zaten yeterince görüntü ve gürültü kirliliği varken; bu dünyadan böylece bir tünel açıp kaçabiliyorum. -
dikkat dağıtıcılar (mesela toplu taşımada konuşan, uğuldayan insanlar ve diğer anlamsız sesler) yüzünden ev dışında bir yerde kitap okuyorsam mutlaka kulaklıkla müzik dinlerim...
çünkü konsantre olamıyorum ve eğer müzik ya da zihnimdekiler okuduğumu bastırıyorsa duruyorum, bırakıyorum okumayı...
aslında bu, kişinin zihninin verimli olduğunu gösterir... zihni ikiye bölmek basit bir şey değil...
düzeltme: sadece türkçe bir şey olurken türkçe müzik dinleyemiyorum. kaptırmam gerekiyor kitaba, yoksa zihnim dinlediğim şeye kayıyor. -
ben ikisini aynı anda yapamıyorum malesef. dinlediğim müziğin tonundan melodiler çıkarmaya çalışıyorum bir yerden sonra, o zamandan sonra da kitabın tüm bütünlüğü beynimden akıp gidiyor. -
yapamıyorum.. müziği dinlesem kitabı anlamıyorum.. kitaba odaklansam müziği dinlemiyorum.. ama dış ortamdan tamamen kopmak için daha muhteşem bir fanus da yok..tak kulaklığını sevdiğin içini kıpır kıpır eden şarkıyı ilk sıraya koy önce gözünü kapat şarkıyı dinle sonra başla kitabına.. zaten sonraki şarkıların önemi de yok kaybol kitabında.. çevrende ne olursa olsun önemi kalmaz.. (yazarken bile mutlu oldum! ) -
kitaplar için en iyi ve tek seçeneğin doğanın sesi olacağını düşünüyorum. aksi halde, müziğe ve kitaba kıyarmışım gibime gelir.