frantz ile başka sulara daldığını düşündüğüm françois ozon bu filmi ile tanıdığımız eski tarzına geri dönmüş. psikanalize ilişkin bir çok detay veren film asli unsuru gerilim olmaktan çıkarıp bence psikolojik bir çözümlemeye ustalıkla evriltiyor, ki bu nedenle kullanılan cinsellik, erotizm başka bir yönetmenin elinde ucuzlayabilecekken söz konusu françois ozon olunca hiç de sakil kalmıyor.

ama yine de engel olamadığım bir şekilde swimming pool ile kıyasladığımda bu film onun çok gerisinde. swimming pool'da bir sahneden bir kaç çıkarım yapabiliyorken bu filmde ne görüyorsak o, finali konuyu toparlamanın ötesinde yeni bir soru sordurmuyor. ya da ben orkide toprağını eline alıp hangisi canlı hangisi yapay yoklamak gibi detaylar dışında bir dolu detayı kaçırmış da olabilirim. psikanalize özel bir ilginiz varsa seversiniz, yoksa filmi dağınık bulmanız olası.

dipnot: filmde jurgen klopp oynamıyor! :)