günümüz sinemasında "hikaye" eskisi gibi başat olmayabilir ancak yine de hikayesi güzel olan bir film, yüksek ihtimalle kaliteli bir film olacaktır. la historia oficial, kesinlikle kaliteli bir film.
!---- spoiler ----!

hikayenin merkezindeki saf ve apolitik tarih öğretmeni alicia'nın çerçevesinden pek çok sosyal konuyu, dozunda ve dram ögesini başarılı şekilde kullanarak veriyor yönetmen puenzo. okuldaki sahnelerde sosyalist öğrenci ve öğretmenle olan ilişkisi, gerilimli olsa da pek çok gerçeği yakalamasına fırsat veriyor. belki de kocasının jurnaliyle işkenceye maruz kalan ve hayatı kararan eski dostu ana'nın varlığı ve hayat görüşü, onun gerçeklerle yüz göz olmasına etki eden bir diğer faktör.

iki sahne, iki sahne benim için çok kıymetli. ilki, alicia'nın iktidara yaslanıp zenginleşen mağrur kocasının, ailesiyle bahçede yemek yediği sahne ve roberto'nun babasının söyledikleri (kardeşin şaraba meraklı. sen ise paraya meraklısın. ama kardeşin asla sarhoş olmadı. başka şeyleri şaraba tercih eder.ama sen... sarhoş olsaydın muhtemelen
seninle daha iyi geçinirdik. tüm ülke mahvoldu, sadece orospu çocukları, hırsızlar, işbirlikçileri ve büyük oğlum; onlar büyük gelirlere kavuştular!)

bu sahneden birkaç dakika önce dedenin, torunlarını etrafına toplayıp söyledikleri de kayda değer: "fakir olmak utanılacak bir şey değildir. tıpkı zengin olmanın övünülecek bir şey olmadığı gibi. gene de zengin olmak daha iyi. ona ulaşmak için ne yaptığınıza bağlı ve yapmak için ne kadar istekli olduğunuza. çalmadığın sürece sorun yok. bildiğiniz gibi tek hırsızlar tv'de gördükleriniz değil."

ikincisi de son sahnede sağlam kaleleri bir bir yıkılmakta olan roberto'nun artık içindeki tüm pislikleri dışa vurarak yanında kalan son şey olan alicia'ya saldırması akabinde sinirlerimi hoplatmasıdır.

!---- spoiler ----!

bilhassa politik filmlere meraklı arkadaşların izleme listelerine kaydetmesi gereken, başarılı bir arjantin yapımı. yazıyı yollar yollamaz yönetmenin diğer filmlerini araştırıcam.