isci filmlerinde (bkz: çark - muzaffer hiçdurmaz) ile beraber en sevdigim yapimdir. ikisinde de tarik akan'in olmasi tesaduf mu bilemem (rahmetliyi de anmis olayim) ama o donem isci haklari icin gercek mucadeyi yesilcamdan baskasi vermemistir. bu iki filminde o donemin isci haklarina ve sendika durumlarina etkisi azimsanamayacak kadar fazladir. gunumuzde turk sinemasi bu kadar cesur film cekemiyor. ozellikle cark filminden sonra kazli cesmedeki deri atolyesindeki iscilerin haklarini aramak icin ayaklanmasi bunun en buyuk kaniti.

!---- spoiler ----!

benim icin maden filmindeki en dikkat cekici olay ise sendikalarin bu tarz kucuk bolgelerdeki iscilerin sesini kesmek yada ilgilerini dagitmak icin anlastigi lunapark benzeri gezici topluluklar. tum ay kazandiklarini nasil bir gunde harcadiklarini gordukce kapitalizmin nasil isledigini yuzumuze vuruyor. anadolu'da hala bu gezgin lunapark isletmeleri bu tarz yerlerde dusuk gelirli insanlarin gelirlerine ortak oluyor. gecenlerde multeci kamplarinda suriyelileri nasil kandirdiklarini izledigim bir video ile tekrar aklima dustu bu icler acisi durum.

!---- spoiler ----!