mezun olmak



  1. hiç ama hiç hazır hissetmediğim durum. öğrencilik tanımı içerisinde sayılabilecek tüm aksiyonlari gerceklestirdim. liseyi yatılı okudum, öğrenci evinde kaldım, ailemin evinden gidip geldim her ama her şekil öğrenci hayatını yaşadım nerdeyse. o kadar çok eğlendim ki... üzerimde hiç sorumluluk hissetmedim nedense. ya her şey çok kolaydı ya da ben çok severek yaşadığım için zorlanmadım. şimdi bir kaç ay kaldı bu harika zamanlar geride kalacak. çalışıyor olacağım yüksek ihtimalle ve önümdeki hayata adapte olamayacağıma eminim. sürekli dünya turuna çıkma planları yapıyorum. gidip gelmeme planları, başıma geleceginden korktuğum şeylerden kaçmak için her şeyi değerlendirmek istiyorum. hakan günday in yetişkin uysalligi olarak isimlendirdigi şeyin soluğunu ensemde hissediyorum belki bilmiyorum. ama çok korkuyorum sözlük. bu korkunun getirdiği tedirgin hala bi de üzüntüyü eklenince gözlerin dolu dolu oluyor... hala okula gidip gelen youserlar, dolu dolu geçirin zamanınızı valla çok güzel zamanlar be...
  2. bu sistemde yaşanan hayatımızda her aşama bittiğinde rahatlayacağımızı düşünüyoruz ama bakıyoruz ki yeni geleni daha da zormuş. mezun olmak da böyle...

    üniversite dönemi zorlu, stresli... bir mezun olsak xx yere kapağı atsak her şey düzelecek hayatımızda sanki... ama iş bulma derdi, amca teyzelerin artık bunaltan iş var mı soruları şu bu derken mezuniyet sonrası hayat daha zor...

    e bir de artık aileden maddi anlamda kopup para kazanmak ve hayatı ekonomik olarak da idame ettirebilmek söz konusu.

    özetle; beklediğimiz gibi değil, hatta daha da zor. ama her şeyin olduğu gibi bunun da güzel yanları var. diplomayı ömür boyu boynunuzda taşımayacaksınız tabi diploma işin birkaç günlük hevesi sadece sonra duvarda veya çekmecede durup duruyor... çok da şaapmamak lazım diyerek bağlayayım hadi.
  3. kocaman 4 buçuk yılın sonunda birkaç belge ile veda ettigim okulum
    duygulandım bi anılar canlandi boyle gozumde
    iş hayatına atılmak ne buyutmustum ya hiç de guzel bir sey degilmis
    son kez gittim bugun,fotoğraflar cekindim,arkadaslarimla vedalastim,belki son kez o koridorlardan gectim falan filan evet abartiyorum
    umarim herkes 1 gun emeklerinin karşılıgını alır ^^