bu filmi özetlemenin "hayat hayal kırıklığı değil mi" ifadesi dışında daha iyi bir yolu yok. sürekli büyüyen toplumunun, insanın özüne olan bu zulmünü ve aynı zamanda büyümeyi reddettiğinizde size nasıl davranacağını ortaya koyuyor.
baş karakter miso toplumun standardize ettiği bu yoldan gitmiyor. büyümek istemiyor belki de. küçük zevkleri var ve bunlardan vazgeçmiyor. arkadaşlarının bir şeyleri elde etmek için nelerden taviz verdiği göz önüne alındığında bence çok da iyi yapıyor. miso olmaya cesaretim yok elbette, biz de bilenen düz yolları zorlamaya devam edeceğiz.
neyse özetle filmin o duruluğu, karakterin içtenliği, anlatılanların yaşamdaki karşılığı hoşuma gitti.