oldukça temelsiz, yetersiz bir belgesel olmuş. minimalist bir hayatı sürdüğünü iddia eden kişilerin neden bu yola yöneldikleriyle ilgili açıklamaları tatmin edici olmaktan uzak, rol gereği gibiydi. minimalizmin, yalnızca tüketim çılgınlığından vazgeçiş olarak belgesel boyunca ele alınması oldukça abuk geldi bana.

filmin ortasına konuşlanmış; televizyon ve radyo kanallarını, festivalleri gezip kitaplarını satmaya çalışan 2 şovmene hiç anlam veremedim. en büyük meziyetleri the today show'a çıkmak gibi gözüken bu arkadaşların iddiası o ki kendileri amerikan rüyasından uyanıp, minimalizmi seçmişler.

reklamların ne kadar kötü olduğundan, bizleri sürekli ihtiyacımız olmayan şeylere ihtiyacımız olduğuna ikna etmeye çalıştıklarından dem vuran belgesel boyunca, uzun süredir maruz kalmadığım kadar marka görseline, vitrinine ve reklama maruz kaldım.

ayrıca, belgeselin bir bölümünde uzun uzun ele alınan 'tiny house'ların üstüne basa basa eleştirdikleri tüketim çılgınlığının yeni gözdelerinden olduğu izlenimindeyim. bu kısımda duyabildiğim şey -neredeyse sadece- "her şeyimizi, tüm eşyalarımızı çöpe atalım ve sadece en iyilerinden olmak üzre yenilerini satın alalım! " oldu. trailer