1. "iki sigaram kaldı bu gece için maviş anne
    iki muhabbet kuşum.
    iki kendim varmış maviş anne
    biri benmişim, biri mutsuz
    ben ölürsem maviş anne, mutsuza kim bakacak?
    dünyaya bile bir dünya anne lazım.
    biri sen ol maviş anne, biri ben.
    dünyanın bütün sabahlarına iki bilet al da
    birlikte gidelim maviş anne
    bana da kendi serüvenimden bir yer ayırt,
    şefkate söyle o da gelsin.
    özledim onu, o da gelsin saçlarıma dokunsun
    bilir misin, büyüler bile ninniyle büyür
    temiz kokan pazen gecelikler, şehriye çorbası...
    hepsi, hepsi ninniyle büyür.
    bilir misin maviş anne?
    ben çekildiğim her fotoğrafta
    defolu bir kelebek gibi çıkarım.

    mavi kareli gömleğiyle hatırladıkça babamı
    kırpıp kırpıp fotoğrafları, döküyorum başımdan aşağı
    sanırım ben assolist oldum maviş anne
    şimdi mutluyum
    geçmişini mi yok ettin kızım diye soran
    bir babadan kurtuluşumu kutluyorum
    babama söyle, o gelmesin maviş anne
    birileri mutsuzsa, mutsuzlara nergis yolla,
    bir kırmızı battaniye,
    onlara bir mutluluk çadırı yolla
    sonra belki, ben de gelirim

    kuşlarımı da bırakayım gitsinler
    dışarıda ölürler mi sence
    postacı mektup bile getirmezse onlardan
    ben bir anne gibi ağlarım sonra
    bırakmayayım, gitmesinler bari maviş anne
    ölürler yazık dışarıda!
    onlar birer yıldız olursa
    biri mavi, biri yeşil
    ben onlara bakarım maviş anne.

    kalbimi de büyüttüm sonunda
    artık bazen gözlerime tırmanıp bakıyor sokağa
    kirpiklerime tutunuyor, o ince parmaklıklara
    öyle çok büyüdü yani, görsen şaşarsın.
    kalbim sanırım büyüyünce
    sokaklarda ağlayan biri olacak
    rezillik yani maviş anne!
    kalbim komik kaçacak
    kaçmaması için sen en iyisi kalbime de
    benim serüvenimden bir yer ayırt
    aman, mutsuz bir yer olmasın!

    iki sigaram kaldı bu gece için
    yüzyıl yetecek çocukluğum,
    iki muhabbet kuşum,
    biraz da ateşim var.
    dua ediyorum ateşe
    vazgeçsin diye beni yakmaktan bu gece
    dünyanın bütün sabahları için iki bilet al maviş anne
    aman umutsuz bir yer olmasın!

    iki kendim varmış maviş anne
    biri benmişim biri mutsuz
    ben ölürsem maviş anne, mutsuz için
    dünyanın bütün sabahlarına bir bilet al.

    ben ölürsem mutsuza iyi bak! "

    şöyle duygu yüklü olduğunuz bir anda okuduğunuzda o kadar etkili bir şeye bürünüyor ki didem madak'ın bütün yüreğiyle yazdığı bu şiir... içerdiği her bir cümle , o cümlelerin içinde hissettiğiniz her bir şey bugün benim gecemin şarabı oldu.

    diyor ya " ben ölürsem maviş anne , dünyanın bütün sabahlarına iki bilet al" diye. tam olarak orayı okuduğumda bir duraksama yaşamadan devam edemiyorum. o kadar etkileyici ki. bana kendisiyle özdeşleşmiş olan bu şiiri öneren canımın için @nergismevsimi 'ne huzurlarınızda tekrardan teşekkür etmek istiyorum.

    "birileri mutsuzsa onlara nergis yolla"