mutsuzluk



  1. insan mutsuzken, mutlu olmayı arzulamaz.
  2. ömür boyu peşimi bırakmayacak sanırım lanet şey.
    peki sorun bende mi ki tek ben yaşıyorum bunu?
    hayır elbette birçok kişi de yaşıyor o yüzden sorun bende değil ama maslowun piramidindeki yerim ne kadar değişirse değişsin hep mutsuz olacağım eninde sonunda.
    mesela bazen ilk aşamaya kadar düşerim.
    bu sefer para, barınma cart curt düşünürüm.
    azıcık götüm rahata erdi mi huzur, sakinlik, ilişkiler vs.
    varsayayım ki durumum falan her şeyim iyi olsun.
    o gece senin bu gece benim eğleneyim bu sefer de memleket meseleleri, dünyadaki adaletsizlik, gelecek hakkında olumsuz düşünceler.
    sanırım farkında olan bireylerin içinden kaçamayacağı mutlak durak mutsuzluk.
    çünkü mutluluğun bile sonu vardır ki burda başlar mutsuzluk.
    ancak ölerek kurtulacağız sanırım bu dertten.
    işin garibi ise sanki dünya mutlu olmak için fazla kötü değilmiş gibi arada bir eğlenmeye çalışmalarımızı bazılarının engellemeye çalışması.
    sanki dünya hep mutlu da biz cıvıyoruz. iki gülmemiz var ona da karışmayın artık.
    neyse şu an bunu yazarken bile mutsuzlaştım mk.
    ki ismimle tezat, neyse..
  3. bana göre, istenileni elde edememek ile doğru orantılı bir kavram.
  4. hayatımın son 2,5 yılıdır mutsuzluk. daha önce yaşadıklarım ergenlik tripleriymiş. şu son 2,5 yılda her şeyi yaşadım sevdim, sevildim, terk edildim, kazandım kaybettim, çoğunlukla yalnız kaldım yer yer umudumu kaybettim sonunda mutsuz biri oldum çıktım.

    çok boktan bişey bu mutsuzluk. ne okuduğundan ne dinlediğinden ne de izlediğinden keyif alabiliyorsun. gözünü kapattığında mutsuz olduğun aklına geliyor uykuların kaçıyor.
  5. dikeyini de yatayını da yaşadığım.
  6. aklı başında insanın yaşıyor olması gerektiği durum.

    "sayısız başka insanların acılarının ortasında yaşanan mutlu ve geçici bir yaşam , olsa olsa düşünde kral olduğunu gören dilencinin düşüdür." demiş schopenhauer, bir açıdan hak veriyor bir açıdan kızıyorum ama...
  7. en iyi umut sarıkaya tanımlar.
    sezgi
  8. "mutsuzlukla sevinebiliriz göğe bakalım. "

    "mutsuz olalım. ben seninle mutsuzluğa da varım behzat."
  9. şöyle bir bakıyorum da insanların çoğuna rahat batıyor.seçenek bolluğundan doymak bilmez egoları ve tatminsizliklerini kararsızlıklarını mutsuzluk olarak tanımlamayı kendilerine şiar edinmiş insanoğlu . oysaki mutsuzluğu bile gerçekten hak eden hisseder.benim mutsuz olmak için ciddi nedenlerim var ve kimsede buna benzer nedenlere pek rastlamadım.fiziksel ve mental sağlığın ne kadar önemli bir şey olduğunu bilmiyor insanlarbu bir boyutu.sağlıklı ve varlıklı olup belli bir standart düzeyi içersinde her ne kadar toplum baskısıyla da olsa aslında insanın kendi iç isteğinin de parçası olan olağan bir hayat döngüsü içersinde elbetteki hiç bir şey aynı kalmaz.ama mutsuzluk bu gelgitlerin sıradanlığında gezinmek değil.çıkış yolunun olmadığnı ve geleceğin belirsizliğiyle baş etme cezasına çarptırılmış insanın sahip olabileceği kadar gerçektir ancak.dedim ya çoğu insana rahat batıyor.