1. keyifler nasıl, hayat nasıl gidiyor (dendiğinde kilitlenip kalıyorum)
    motor, yollu, kaşar, ibne (yazarken bile kötü oldum)
    felan, keleş, cici (duymaya dayanamıyorum)
  2. reyis-reis-reyiz
    adamsın
    adamın dibi
    hocam
    kanka
  3. aynen aynen

    (çünkü bir iletişimci asla aynen demez!)
  4. "aynen"
    "tamamdir"
    "zülfiyare "
    ayri ayri ucunude hic sevmem. ayrica zülfiyareyi reddediyorum zülfikar derim ben.
  5. ayrılık
  6. "varoş" gibi sınıf ayrımı vurgulayan kelimeler
    bragi
  7. ''canım''
    ''sen bilirsin''
    ''canın sağolsun''
  8. bana göre türkçe'nin tartışmasız en samimiyetsiz kelimesi olan keyif ve türevleridir.

    "keyifli " - 'çok keyifli bir akşamdı '

    "keyif almak " - 'sohbetimizden keyif aldım '

    "keyfi " - " kocişimle sinema keyfi "
    ee
  9. (bkz: başarılı)
    güzel bir yemek yemiş adam çok 'başarılı' diyor. sıfat karmaşası yaşayan aklını seveyim.