"önünde boş bir uzam üzerine"

kitap oldukça yoğun yazılmış. imgelerin arasında dikkatinizi ve kendinizi kaybetme ihtimaliniz mevcut. okurken en fazla yaklaştığınız his: ülkesinden uzaklarda, yabancı mekanlarda yaratılan bir yalnızlık ve bunu içeren belirli süreli yaşanımın kağıda dökümü. yazarın hayatının da bu yapıtta önemli oranda arkaplan olarak durduğunu görüyor, bilmediğiniz caddelerin bilmediğiniz sokaklarında dolaşıyorsunuz.


!---- spoiler ----!

& düşünüyordun, yaşamda çıkar ardında koşmayan kişi aşkta da acı çekmeye yargılı değil miydi?

& önemli olan anlatımdı; bazı şeylerin anlatılması, çok iyi anlatılmasıydı. çünkü dünya durmadan değişiyor, değişirken bazı şeyleri siliyor, sistemlerin de kimi parçalarını geçersiz kılıp, koparıp aldığı parçaları sürükleyip götürüyordu. o yüzden daha geçerli olandı anlatım. özellikle de başarılabilirse edebiyattaki anlatım.

& uzun yıllar yaşayarak gördün ki derin acıma duygusu olan insanlar öteki insanların üzerine çıkarak onları ezmiyorlar, tersine ellerinden geldiğince bu çarkı ters çevirmeye çalışıyorlardı.

& çünkü yazmak acı veriyordu. yazmanın bir boşalma, bilinçaltına yığılmış bir yığın görüntünün verdiği gerilimden, çalışmalar sonunda bir uzaklaşma olduğunu duyuyordun. ama gene de acı veren bir çalışmaydı yazmak.

!---- spoiler ----!