-
bir tür inanç. çökmesi gerektiği için çökmüş ve temelleriyle ideolojisiyle çürümüş bir devletin mirasını almaya çalışan insanların tarikatı. "güçlü olmayı amaç edinip bu amaca ulaşmak için islamı kullanalım" kafası bu. tanıdık geldi değil mi? hiç değişmiyorlar işte ^:swh^ kalpte iman hedefte turan, diyenler gibi kafalarının karışık olduğunu düşünüyorum. -
on dokuzuncu yüzyılda, ikinci abdülhamit döneminde, yeni osmanlılar akımıyla tavan yapmış, abdülhamitin halife konumu ve şeriate olan düşkünlüğü-yatkınlığı osmanlıcılığı daha da fazla tetiklemiştir.
şu dönemde de belli bir kitlenin abdülhamiti önder olarak kabul etmesi, onun islamı arkasına alarak, osmanlıcılık akımına olan etkisinden ileri gelir.
osmanlıcılık ve islamcılık genelde karıştırılır ama birbirinden tanım olarak farklıdır. yalnızca aynı dönemlerde ortaya çıkmışlardır. -
osmanlı'da bu kadar osmanlı tuğrası göremezdim herhalde dediğim akım.
tüketilen bir şeye dönüşüyor. şuan ki anlayış için, bireysel ego mastürbasyonundan daha öte, daha büyük bir erekteliğin simgesi. dağ başlarında, kötü gecelerde konuştuğumuz birinin dediği gibi;
toplum, bireylerden oluşmaz. -
aslında günümüz vatandaşlığına daha uygun bir akımdır. basit bir örnek vermek gerekirse, namık kemal bir gün ingiltere'de bir kütüphaneden yararlanmak ister. bunun için doldurması gereken formda uyruk, yani nationality bölümü yer almaktadır. kemal, kendisini önce müslüman olarak tanıtır. nitekim dönemin düşüncesine göre müslümanlar ve gayri müslimler söz konusudur osmanlıda. ancak kütüphane bu cevabı kabul etmez. bunun bir din olduğunu, uyruk belirtilmesi gerektiğini öne sürer (klasik batılı anlayış işte). namık kemal bunun üzerine söz konusu forma "osmanlı" yazar. lakin bu da yeterli olmayacaktır. osmanlı bir uyruk değil, bir ülkeyi belirtir haldedir. ve neden sonra, namık kemal'in aklına oraya türk yazmak gelir. gerçekten de "türk" kelimesi yeterli olacaktır bu kütüphaneden yararlanmak için.
efendim, doğrusunu isterseniz, osmanlıcılık en hakiki osmanlıcılık taraftarlarını bile belirli bir tür "türcülük veya ırkçılığa" iten bağlamda ortaya çıkmıştır. halbuki günümüzde düşünüldüğünde, vatandaşlık anlamında diğer akımlara göre görece daha genel, kapsayıcı bir bakış açısına sahiptir. -
bir zamanlar belki ırkçılıktan uzak olması ulus kavramı,birlik olmak gibi kavramları tanımlamasından dolayı mantıklı ve o günün koşullarında ılımlı bir düşünceymiş, akımmış.
ancak günümüzde doblolardaki tuğra, zil sesi olan mehter marşı, profil fotoğrafı olan 2.abdülhamid, ve bir avuç fırsatçının ecdad yadigarı diye keriz avlamaya çalıştığı 2. abdülhamid kokusu, osmanlı motifli dantel, padişahımız efendimizin tuğrasını taşıyan kapı tokmağı gibi jet fadılı kıskandıracak hediyelikler seviyesine indirgenmiş olan zamanı geçmiş ego mastürbasyon şeysi -
osmanlıcı olanlar osmanlıyı bilmiyor ya ona yanıyorum ben. yoksa osmanlıcı olmak bir sıkıntı değil güzel birşey hatta. osmanlının altın çağındaki gibi olacaksan ol.
yıldırım bayezid ol, fatih ol, yavuz ol. tanı bu adamları. ne yapmışlar ne etmişler bir öğren. bilime ne kadar önem vermişler devlete ne kadar önem vermişler dine ne kadar önem vermişler onu gör. sonra bunları taklit et ve de ki ben osmanlıcıyım.
ama tutup dindar osmanlı diye osmanlıcı deme bana bırakcan o işleri, hiç bana osmanlı islam diye gelme kalbini kırarım. ne zaman osmanlı din işlerini devletin üstüne koydu o zaman batmaya, patlaklar vermeye başladı.
azıcık tarih okuyun be birader. ha okumam diyorsan da yorum yapma.